Om te zien hoe groot de waanzin is in obligatieland, moet je niet verder kijken dan onderstaande tabel. Zwitserland leent 20 jaar lang aan een negatieve rentevoet. Italië, dé tikkende tijdbom in Europa, leent 3 jaar lang aan een negatieve rentevoet, … en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Het einde is nabij en dit zijn de 5 signalen die dat bevestigen. De val van het westerse kapitalisme zal plots en chaotisch gebeuren, maar wie kijkt, zal zien dat het er al lang zit aan te komen. # 1. Meer doen van hetzelfde dat niet werkt De definitie van gekheid is ‘Steeds hetzelfde doen en iedere keer hopen op een andere uitkomst.’ Dat is precies wat de beleidsmakers de laatste jaren doen. En ze doen daar nog een schep bovenop. Ze doen niet alleen hetzelfde, zo doen ook steeds meer van hetzelfde. Dit zal op een gegeven moment het eindproces versnellen. # 2. Tijdelijke noodmaatregelen worden permanente maatregelen Tijdelijke noodmaatregelen kunnen een ontwrichting tijdelijk oplossen. Maar in een gebroken systeem herstelt het niet vanzelf waardoor tijdelijke maatregelen continue van kracht blijven. Dit verhoogt de kwetsbaarheid. # 3. Steeds minder resultaten Het laaghangende fruit (rentevoeten verlagen) is reeds geplukt. Alle andere maatregelen die nu genomen worden, hebben steeds minder effect. # 4. Minder sociale mobiliteit Terwijl de taart steeds kleiner wordt, neemt de elite steeds grotere happen voor zichzelf. De elite stelt zijn eigen vermogen veilig en geeft de rest van de bevolking steeds minder kansen om mee te doen met het feestje. # 5. Minder geld beschikbaar Belastingen leveren steeds minder op zodat de beleidsmakers steeds meer geld moeten gaan zoeken. Ze lenen meer en devalueren hun munt om de schijn hoog te houden dat alles onder controle is en dat de situatie wel beter zal worden. Naarmate de koopkracht blijft dalen, verliest de bevolking het vertrouwen. Geen vertrouwen in het systeem is het einde van het systeem.
Het eindspel
Meer doen van hetgeen dat voorheen niet werkte, blaast alleen maar meer bubbels. Bubbels zijn gedoemd om te crashen waardoor men nog meer zal doen van wat gefaald heeft. Dit betekent nog meer schulden en nog minder rendement. Het systeem keer op keer nieuw leven inblazen, vereist meer kapitaal en meer schulden. Dit is de stijgende kost om alles overeind te houden. Monetaire stimulus werkt goed in eerste instantie, veel minder in tweede instantie en de derde keer niet meer. In eerste instantie zorgde men voor lagere rentevoeten, in tweede instantie voor geen rentevoeten en nu wil men door middel van negatieve rentevoeten alles nog een laatste kans geven. De laatste fase manifesteert zich vooral in Europa en Japan maar kan zich snel verspreiden over heel de wereld. Er zijn dan nog maar 2 mogelijke opties: het monetaire beleid aanpassen wat zal resulteren in een ongeziene crash, of hetzelfde pad blijven bewandelen wat ook zal resulteren in een ongeziene crash – aldus Charles Hugh Smith van Of Two Minds.
