De meeste analisten en commentatoren zijn stomverbaasd dat de Duitsers zo moeilijk doen om Griekenland uit de nood te helpen, en zich vervolgens achter de Europese Unie (letterlijk en figuurlijk) scharen. We zijn nochtans minder verbaasd over de Duitse houding. Wie de Duitse geschiedenis kent, weet dat Duitsland in ongeveer dezelfde situatie heeft verkeerd tijdens de periode van de Weimar Republiek (1918/1933). Het was een periode voor de Duitsers waar men van de ene crisis in de andere overging, die uiteindelijk Hitler in stelling bracht. En we weten inmiddels wat die allemaal heeft veroorzaakt. De ellende is ontstaan vanuit een enorme schuld. De republiek was zwaar belast door het Vredesverdrag van Versailles en conflicten die op een burgeroorlog leken. De Weimar Republiek kende in z’n eerste fase de Rentenmark als betaalmiddel. Maar de ficudiaire munt ging compleet de mist in en veroorzaakte een ongeziene hyperinflatie. Van Wikipedia: ‘In de zomer van 1923 bezetten Franse en Belgische troepen het Ruhrgebied om de betaling van de in de Vrede van Versailles aan Duitsland opgelegde herstelbetalingen af te dwingen. Daarop werd gereageerd door massale stakingen. De arbeiders werden gewoon uitbetaald door in snel tempo bijgedrukt geld, hetgeen een hyperinflatie veroorzaakte daar de waarde van het geld in een steeds slechtere verhouding tot de economische productie van het land kwam te staan. Omdat de herstelbetalingen nominaal gesteld waren werden die zodoende sneller afgelost, waarop Frankrijk en België dreigden de industrieën te ontmantelen en de machines weg te voeren. Officiële bronnen maakten melding van de waanzin van hyperinflatie: op 1 november 1923 kostte een pond brood 3 miljard mark, een pond vlees kostte 36 miljard mark en voor een pintje bier moest men 4 miljard mark betalen! De devaluatie wordt duidelijk via de volgende grafiek, waar de waarde van de Duitse Rentenmark in rook opgaat, vergeleken met echt geld: goud Het heeft uiteindelijk mede de Tweede Wereld Oorlog veroorzaakt, waarna de Duitsers overgingen tot de nieuwe en stabiele Duitse Mark, die de Duitsers hebben gebracht tot waar ze vandaag terug staan. Het hoeft dus niet te verbazen dat de Duitsers zo afkerig zijn om de Griekse schuldbergen op te lossen, ze hebben hetzelfde traject al eens doorlopen, net geen 100 jaar geleden. Daarenboven staan de overige landen (Portugal, Spanje, Italië, …) dan ook in de rij.  Hier zou men beter rekening mee houden, en de gevolgen onderkennen van het soepele monetair beleid dat aan de basis ligt als de problemen van vandaag. De kracht van een natie staat en valt nog steeds bij de kracht van haar munt! Wie zich nu in voorkeur van een zwakkere euro uitspreekt (voor bijvoorbeeld de export voordelen), doet aan korte termijn denken. Ook de redenering alsof de Griekse (en overige) schulden zouden terug betaald worden, zelfs met rente er boven op, zijn onzinnig: het geld wordt namelijk vers bijgedrukt door de Europese centrale bank … Hopelijk slaan de dames en heren beleidsmakers in Europa hun geschiedenisboeken erop na, dat doen de Duitsers in ieder geval.