Door het zeer soepele monetaire beleid van de Europese Centrale Bank ziet de Duitse yield- of rentecurve er vreemd uit. Het rendement op een 10 jarige staatsobligaties levert meer op dan Duits schuldpapier op 12 jaar, onderstreept de Wall Street Journal in een artikel. Wat een ingreep van een ‘hogere’ kracht op de markt toch allemaal kan teweegbrengen. De rentecurve wordt van dichtbij gevolgd door (institutionele) beleggers en normaal komen ze snel op de markt als de prijzen van bepaalde obligaties scheef worden getrokken. Maar de snelheid waarmee de rente werd geknipt sinds de financiële crisis heeft ervoor gezorgd dat obligaties met een langere looptijd aantrekkelijker zijn geworden voor beleggers dan normaal. Hierdoor ligt het rendement lager dan gebruikelijk.
Rentecurve plooit
De laatste obligatie op 10 jaar, die dit jaar nog werd uitgegeven, zal geen couponbetaling doen tot haar vervaldag in 2026. De obligaties die in 2027 en 2028 vervallen, en die initieel in de late jaren ’90 werden uitgegeven, betalen een jaarlijkse coupon van respectievelijk 6,5% en 5,625% (bij uitgifte lag de rente vele malen hoger). Deze laatste lijken interessanter omdat de totale waarde van de belegging vroeger zal worden uitgekeerd (couponbetaling vs alles op de vervaldag) en beleggers zijn dan ook bereid er een hogere prijs voor te betalen (en een lager totaal rendement). Die kink en dus lager rendement kunt u hieronder in de grafeik zien. In het jargon van obligaties heeft de 10-jarige obligatie een langere “duration” dan de uitgiftes op 11 en 12 jaar, waar ongeveer de helft over de jaren heen tot de vervaldag zal worden uitgekeerd.
Volledige rentecurve
Ook belangrijk is natuurlijk de vorm van de rentecurve. Met slechts een beperkt verschil in rendement tussen obligaties met een korte looptijd en deze die in 10 jaar vervallen, is de rentecurve zeer vlak. Dit betekent dat het niet echt loont om geld voor een langere periode vast te leggen. Dat is slecht voor banken en geeft aan dat er weinig geloof is dat de politiek van goedkoop geld van de ECB voldoende zal zijn om de economie van de eurozone opnieuw in gang te doen slaan.