Terwijl de OPEC nog steeds druk discussieert over een strategie waarmee het de olieprijs richting hogere oorden probeert te sturen, loeren er diverse bedreigingen die de olieprijs eerder de afgrond in duwen. Eén daarvan zou weleens de onderschatte Amerikaanse schalierevolutie kunnen zijn.

De markt reageert in dit stadium van de OPEC-onderhandelingen gevoelig, echter is de vraag nog voor hoelang. Willen de Russen met een marktaandeel van 12 procent (11 miljoen vaten per dag) meewerken in het verlagen van de olieproductie en hoe zullen de Amerikanen hierop reageren? De invloed van het verdeelde OPEC lijkt met deze afhankelijkheid sterk af te nemen, verdeeld omdat het Iran er niet van zal weerhouden de productie verder te laten opvoeren.

Maar zelfs indien alle leden van de OPEC inclusief Rusland, overeenkomen de productie aanzienlijk te verminderen, dan nog zal dit weinig effect hebben op de olieprijs. De zogeheten “swing” – producent, de producent met de meeste olievoorraden, is niet langer Saoedi-Arabië, het zijn de Verenigde Staten geworden.

Met olieprijzen rond de $50 is Amerika in staat meer dan 10 miljoen vaten uit de grond te trekken. Zodra Saoedi-Arabië en Rusland hun productie verlagen, slaan de Verenigde Staten toe en pakken marktaandeel over. Dat is het moment dat de OPEC uit elkaar zal vallen.

Op het punt toen de olieprijs terugkeerde op het niveau van $50, schroefde Amerikaanse olieproducenten direct de productie op. De olievoorraden in de States groeide op slag met 14 miljoen vaten, een fenomeen dat in 34 jaar niet meer is waargenomen. Wat de OPEC in samenwerking met Rusland ook zal doen, veel hoger zal de olieprijs er niet op worden, en wel om de volgende redenen:

Stilstaande capaciteit

Er zijn in Amerika ruim 4000 boorinstallaties die op dit moment op ‘on-hold’ staan, klaar om verse olie uit de bodem te pompen. De investeringen zijn al gemaakt, ze hoeven enkel in gebruikt genomen te worden. Wanneer de olieprijs dreigt te stijgen, zullen deze boorinstallaties direct aangeslingerd worden.

Schalierevolutie leidt tot grote vondsten

Met nieuwe technieken zoals ‘horizon drilling’ en ‘fracking’ beginnen producenten nieuwe olievelden te ontginnen. De Amerikaanse productie mag dan wel met 11% ingezakt zijn vanaf het peakmoment in april 2015, de output is nog steeds 55% hoger gemeten over de afgelopen 5 jaar. In West Texas is er onlangs een gigantisch olieveld ontdekt dat minstens 3 biljoen vaten olie bevat en 75 miljard kubieke voet gas – nu het op één na grootste olieveld van de wereld.

De vraag neemt met moeite toe

De wereldwijde vraag naar olie neemt toe, maar niet sneller dan het aanbod van olie. Het wereldwijde aanbod bedraagt 98,3 miljoen vaten per dag terwijl de vraag slechts 97,3 miljoen vaten per dag is. Afgelopen kwartaal hebben we dagelijks te maken met een overaanbod van een miljoen vaten per dag.

Overcapaciteit

Het langdurige overaanbod zorgt ervoor dat olie opgeslagen moet worden. De olievoorraden in de Verenigde Staten zijn in 30 jaar niet zo hoog geweest. Opslag in silo’s is al geen optie meer en is men over gegaan op zeetankers. Maar liefst 95 miljoen vaten olie liggen op zee, iets dat we sinds de ‘Grote Recessie’ niet meer gezien hebben.

Waar iedereen dacht dat ‘Peak-Oil’ zijn intrede zou doen, zit de wereld met een gigantische overcapaciteit aan olie waar men faalt de prijs te controleren. Wellicht heeft men de impact van de Amerikaanse schaliegas revolutie onderschat.

Wie vandaag laag wil kopen, moet NU in grondstoffen zitten.

Contrair beleggen is vandaag beleggen in grondstofaandelen. Dit onderdeel wordt door de massa uitgespuwd met uitzonderlijke lage waarderingen tot gevolg. De rally in goudmijnaandelen gemist? Of wil je het nog eens overdoen? Lees dan snel verder >>