Het is geen nieuws meer. Westerse overheidsschulden staan op een hoogtepunt en zeker is dat er alleen maar meer schulden bijkomen. We belanden bij de banken en multinationals als we gaan zoeken naar de oorzaak van al deze financiële chaos. Maar ook politici en centrale banken moeten eraan geloven volgens critici. Of is het misschien de schuld van helemaal niemand en was dit allemaal onvermijdelijk omdat dit globale monetaire geheel nu eenmaal draait op het eindige systeem van Keynes? Beide zijn waar. Het systeem van Keynes is eindig maar zou met een goed en strak beleid langer gehandhaafd kunnen blijven. Er zijn echter factoren die het einde van het systeem in een stroomversnelling hebben gevoerd. Eén daarvan is inderdaad een wanprestatie van de politiek, banken door weinig toezicht en matige regelgeving. De hebzucht van de mens heeft hier gretig misbruik van gemaakt. Maar er is nog een factor dat uiteindelijk een definitief einde zal maken aan het bestaan van dit financiële stelsel, een factor waar we bijna nooit over spreken en schrijven.

Oorzaak van vele economische problemen: Demografie

Voor degene die denkt dat de gevolgen van de babyboom, de geboortegolf na het einde van de Tweede Wereldoorlog, weinig impact heeft op het draaien van het systeem, willen we graag trakteren op een aantal grafieken. Allereerst leggen we het feit op tafel dat de bevolking die de financiële kar moet trekken (de leeftijdsgroep 25 – 54), steeds kleiner wordt ten opzichte van de gehele bevolking. Goed te zien is op onderstaande grafiek dat landen met een hoge schuld ten opzichte van het Bruto Binnenlands Product (BBP) over een populatie beschikken waarvan mensen die ouder zijn dan 65 jaar, gemiddeld rond de 20 procent van de bevolking vertegenwoordigen. Het zijn deze mensen die het land en de economie ruim na de oorlog hebben opgebouwd.

De grafiek hieronder over de situatie in de Verenigde Staten spreekt nog meer boekdelen. Vanaf 2007 is de groep mensen tussen 25 en 54 jaar, de groep die wordt gezien als verantwoordelijke voor het vooruit stuwen van de economie, aan het afnemen. Nog opvallender is dat de groep mensen die een baan hebben in deze groep, met een factor 4 afneemt ten opzichte van de groep mensen binnen deze leeftijdscategorie. Als we de staatsschuld daartegen afzetten, zien we dat we ons met een rotgang met stroomversnellingen naar een ramp begeven. Het afvlakken en wegvallen van de drijvende kracht achter de economie lijkt te moeten worden aangevuld met schuld en nog meer schuld.

Minder banen waarvan meer parttimebanen, lagere lonen, bedrijven die moeten blijven bezuinigen, consumenten die niet meer kunnen consumeren, het gevaar van deflatie dat met ‘álle’ middelen zal worden bestreden, matige tot negatieve groei, lage tot negatieve rente in combinatie met QE,… Deze trends waarbij alle factoren die de economie nog uit het slop kunnen halen zijn opgebrand, spelen zich in alle westerse economieën af die verwikkeld waren in de Tweede Wereldoorlog – economieën die een babyboom kenden. Alle westerse economieën kopen het demografische probleem af met “schuld”. Het angstaanjagende is dat het ergste nog moet komen en er is simpelweg géén oplossing. Kijkt u naar Japan dat zich nog wist op te trekken aan de rest van de wereld. Maar waar kan de rest van de wereld zich nog aan optrekken? Demografische factoren zijn ook verantwoordelijk voor de lage rente, Lees dit Gratis Rapport wat jij daar aan kan doen.