In Spanje gaat het allemaal snel, de bancaire sector zakt steeds dieper weg in een onpeilbaar moeras. Gepolst naar de situatie in de sector antwoordde W. Buiter van Citi nog dit jaar of ten laatste begin volgend jaar een hulpprogramma te verwachten. De situatie van de Spaanse banken is namelijk niet lager houdbaar. Buiter gelooft in een herkapitalisatie van de banken, maar de kans is vrij groot dat ook de Spaanse regering het handje zal moeten uitsteken voor hulp. De Spanjaarden zelf doen nog steeds alsof hun neuzen bloeden, eerste minister M. Rajoy verklaarde met krachtige stem dat zijn land niet geïnteresseerd is in Europese hulp. Vergissen we ons, of klonk de stem van Rajoy toch wat bibberachtig? Bankia, de vierde Spaanse bank, werd genationaliseerd met een kapitaalinjectie van 9 miljard euro. De geldnood bij de Spaanse banken is een onmiskenbaar feit. Wachten op wat komen gaat Europa besliste dat donderdag 24 mei een dag zou worden om uit te puffen. De beurskoersen kregen dus de vrije ruimt en mochten vrijuit hoger gaan. De investeerders hamerden nogmaals op het lichtpunt waar al enkele weken op wordt gehamerd: ondanks al het slechte nieuws doen de bedrijven het nog niet zo slecht. De gemiddelde price earnings ratio voor de bedrijven uit de Euro Stoxx 600 bedraagt nu minder dan 10, de laagste waardering sinds januari. Naar verluidt zijn er investeerders met een lange termijn visie voor ogen in de markt, die aandelen kopen met een tijdshorizon van twee tot drie jaar. Met uitzondering van IJsland en Griekenland stegen alle West-Europese markten. HP vs. Durable Goods Orders De beurs op Wall Street wordt heen en weer geslingerd tussen goed en slecht nieuws, goed nieuws van Hewlett-Packard (redelijke voorspellingen) en de Durable Goods Orders (voor de tweede maand op rij gedaald). Tiffany ziet de beurskoers tuimelen op het bericht dat de Amerikanen minder juwelen kopen.