Nog geen jaar geleden scheerde crypto hoge toppen maar vandaag de dag blijft er niet veel meer van over. Sinds deze week is de crash groter dan de internetzeepbel die barstte in het jaar 2000. De cryptomarkt noteert immers al 80 procent onder zijn hoogtepunt begin dit jaar.
Eén bitcoin aan 20.000 dollar per stuk, waar is de tijd. Dat was minder dan een jaar geleden, toen heerste er een ongelofelijke hype op de cryptomarkt, iedereen wou digitale munten waardoor de prijzen de pan uit swingden. Vandaag ziet dat plaatje er echter anders uit, de interesse in digitale munten zit momenteel op een laag pitje en dat vertaalt zich in een forse waardedaling van de markt.
Niet verwonderlijk waarom het zo een hype was, beleggers die er vroeg bij waren, verdienden immers ontzettend veel geld. De meest populaire munten werden afgeschilderd als ‘virtueel goud’ en stonden garant om op korte termijn absurd hoge rendementen te halen.
Maar hoe langer de hype duurde, hoe meer het besef kwam of digitale munten wel een effectieve waarde hebben. Ook kwam er steeds meer negatief nieuws omtrent gekraakte handelsplatformen waarbij onnoemelijk veel digitale munten werden gestolen. Deze combinatie, samen met het tegenwerken van verschillenden overheden en instanties, deed de cryptomarkt crashen.
Crash
Op dit moment noteert de markt 80 procent onder zijn piek. Dat betekent dat de crash op de cryptomarkt groter is dan die van de dot-com bubble in het jaar 2000. Tussen 2000 en 2003 verloren technologieaandelen gezamenlijk 78 procent op ongeveer dezelfde manier als op de cryptomarkt.
De gelijkenissen zijn treffend, ook toen realiseerden de eerste beleggers zeer grote winsten en werd de hype opgepompt door de gedachte dat technologie de wereld zou veranderen. Nu, dat laatste is werkelijkheid geworden en technologieaandelen zijn zeer goed hersteld de afgelopen jaren.
Laat dat een lichtpuntje zijn voor beleggers die nog diep in de crypto zitten. Wie weet loopt het ook zo een vaart zoals de technologieaandelen en herstelt de cryptomarkt alsnog binnen enkele jaren.
Bronnen: De Tijd
