De Italiaanse economie is de derde economie van de Eurozone. Het begrotingstekort blijft binnen het door de Europese Commissie opgelegde plafond van 3 procent maar toch: aan zorgen geen gebrek in het land. De achillespees van Italië is de wankele politieke situatie. Er loopt in het land iemand rond die luistert naar de naam Silvio Berlusconi en die maakt het de collega-politici die niet tot zijn partij behoren aardig moeilijk. Alsof Berlusoni zelf nog niet voldoende was, mogen we ook de figuur van de wat clownesk aandoende Beppo Grillo niet vergeten. Italië doet zijn best, maar… Van kwade wil kunnen de Italianen niet beschuldigd worden maar Letta moet in een wel erg moeilijke politieke omgeving werken. De Italiaanse premier Letta probeert de politieke problemen voorlopig te negeren en werkt aan maatregelen die de arbeidsmarkt moeten hervormen. De cijfers bewijzen dat er werk aan de winkel is. De werkloosheid in Italië bedraagt 12 procent, onder de 25 jaar is dat maar liefst 39 procent. Maar vooral de schulden en tekorten achtervolgen het land en deze kunnen alleen maar weggewerkt worden wanneer iedereen aan hetzelfde zeel trekt. Quod non, dus. Opkomende markten vindt u hier