IMF Christine Lagarde Het IMF lijkt zo langzamerhand het spoor een beetje bijster. En dat is gezien het belang van het ooit toch respectabele instituut een wat wrange constatering. Hóóg tijd dat er een bezem door het IMF gaat. Of het IMF is de draad kwijt, of wij begrijpen er zo langzamerhand niets meer van wat er aan rapporten uit de IMF-fabriek komt, danwel in opdracht van het IMF opgesteld en gepubliceerd worden. Voorlopig houden wij het op de eerste variant en constateren een duidelijke vorm van paniekvoetbal bij het International Monetary Fund. Er is opnieuw een rapport verschenen, opgesteld in opdracht van het IMF. Dat rapport is gepubliceerd en daarmee heeft het dús een ‘ok’ gekregen van het IMF. En dat rapport, geschreven door IMF researchers Andrea Pescatori, Damiano Sandri en John Simon, maakt gehakt van een enkele jaren eerder verschenen rapport van het duo Carmen Reinhart en Kenneth Rogoff, beide als econoom verbonden aan de prestigieuze Harvard University.

IMF: hoe zit het nu?

Nu bevatte het rapport van Reinhart en Rogoff van een aantal jaar geleden enkele ‘storende fouten.’ Dat hebben de economen in kwestie ook erkend, maar dat deed volgens henzelf ‘niets af aan de kern van het rapport.’ Eén van de basisveronderstellingen in dat rapport is dat landen zodra hun schuldenlast boven een bepaald niveau komt (90 – 100 procent van het BBP), dit een te zware wissel trekt op de toekomstige economische groei.

**Het laatste nieuws ontvangt u het eerst als u ons volgt via TWITTER**

Dat lijkt niet alleen logisch, maar is dat natuurlijk ook. Immers, een land met een hoge overheidsschuld is veel geld kwijt aan rente. Geld wat dus niet benut kan worden voor belangrijker zaken als onderwijs en infrastructuur. Het nú verschenen rapport van het bovengenoemd drietal maakt van die veronderstelling gehakt. Volgens dat afgelopen donderdag verschenen rapport is er maar een erg beperkt causaal verband tussen hoge overheidsschulden en economische groei. De onderzoekers stellen dan ook dan Reinhart & Rogoff de effecten ‘schromelijk hebben overschat.’ Het rapport komt op een moment dat veel landen kopje onder dreigen te gaan aan hun schuldenlast. Dat geldt voor Japan, de VS en voor tal van Eurozone landen (we gaan het rijtje landen niet nog eens noemen, ‘the usual suspects‘ zijn gevoegelijk bekend). De conclusies van het rapport laten wij ook graag bij het drietal onderzoekers, en daar mag u weer uw eigen conclusies uit trekken 😉 Relevanter lijkt de vraag waar het IMF nu eigenlijk mee bezig is. Immers, Jarenlang werd en deels nog wordt. door de trojka ‘austerity‘ gepredikt als oplossing voor landen als Griekenland, oftewel: bezuinigen. En wie zit er zoal in die trojka? Jawel, het IMF. De instelling die eerder al heeft erkend, zij het schoorvoetend, dat ze met hun steun voor Griekenland de mist in zijn gegaan en tegen het eigen beleid hebben gehandeld. Wellicht dat er over een jaar of twee een rapport kan worden gefabriceerd dat stelt dat hoge overheidsschulden eigenlijk juist bijzonder goed voor een economie zijn. We zullen het IMF alvast een handje helpen: ‘hoge staatsschulden zijn eigenlijk hartstikke goed voor een economie want dan ontvangen de obligatiebezitters veel rente-inkomsten die aangewend kunnen worden voor consumptieve doeleinden.’