Dit jaar is een recordjaar geweest wat betreft de overname van internationale voedingsproducenten door Chinese bedrijven. De honger van de Chinezen naar buitenlandse voedingsgroepen lijkt niet te stoppen. Tot dus ver werden dit jaar een recordaantal overnames geregistreerd. Deze evolutie kadert in iets wat veel breder is. De Chinezen worden steeds rijker met als gevolg dat ze geen genoegen meer nemen met het basisvoedsel dat hun tot dus ver ter beschikking stond. Ze willen voedsel van betere kwaliteit en wenden om dat te vinden in toenemende mate de steven naar het buitenland. Inderdaad, waar ze overnames plegen te doen. Outbound mergers & acquisities in de food and beverage industries zijn goed voor 17 procent van de totale Chinese M&A cijfers. Dat is bijna even veel als het aandeel van 20 procent van de energy and power sector die traditioneel de grootste deal generator is. Voeding en drank zijn echter snel in opmars.

Chinese bedrijven komen naar het westen toe

Als voorbeeld kan verwezen worden naar de overname van Hollick, het Australische wijnbouwbouwbedrijf, en Tnuva, de Israëlisch producent van kaas en andere voedingsproducten. Maar de Chinezen hebben nog bredere targets in het vizier. Hun speciale aandacht gaat momenteel uit naar bedrijven actief in de groothandel van landbouwproducten. Daar willen de Chinezen duidelijk hun greep op de markt versterken in die zin dat ze ook mee de prijzen willen helpen bepalen. Het spreekt voor zich dat de buitenwereld niet helemaal gerust is in deze evolutie. De Chinezen krijgen in snel tempo in alle mogelijke sectoren een vinger in de pap. Wat voeding betreft willen ze eigen bevoorrading natuurlijk veilig stellen. Vergeten we niet dat Chinese bedrijven overal in de wereld grote oppervlaktes landbouwgrond gekocht hebben. De vrees bestaat dat ze op een bepaald moment zo oppermachtig op de markt zullen worden dat het westen gelaten hun wil zal moeten ondergaan. Een gunstige evolutie kan dit niet genoemd worden. Wilt u ook geld verdienen op de beurs? Klik hier