Als mens proberen we het liefst de slechte tijden te vergeten. We zijn immers van mening dat we er niets aan hebben wanneer we telkens aan onze zonden worden herinnerd. Hetzelfde gebeurt op de aandelenmarkten. Wat er in het jaar 2000 is gebeurd zullen we nooit meer maken. Tenminste, dat zeiden we in het jaar 2007. Nu we inmiddels in het jaar 2014 zitten weten we dat we opnieuw hetzelfde hebben meegemaakt. De correctie vanaf het jaar 2008 mocht dan wel niet zo groot zijn als vanaf het jaar 2000, maar er zijn duidelijk overeenkomsten. In beide gevallen hadden we te maken met een crash. Iedereen deed namelijk massaal afstand van hun stukken en er waren maar weinig mensen die het nog aandurfden om in aandelen te stappen. Het jaar 2000 kenmerkt zich door de hype rondom de technologie aandelen. Elk bedrijf dat iets te maken had met technologie werd op de beurs met open armen ontvangen. Het was in die tijd dus niet lastig om een beursnotering aan te vragen. Er was alleen één groot probleem met deze nieuwe technologiebedrijven: ze wisten niet wat winst maken inhield. Hopeloos gingen ze vanaf het jaar 2000 ten onder en alleen de sterkste technologiebedrijven hielden stand.
De hype rondom het jaar 2007
In 2007 was de situatie heel anders. Deze periode wordt gekenmerkt door de naam ‘financiële crisis’. We raakten geïmponeerd door de mooie praatjes van slimme adviseurs. We moesten onze hypotheek maar zo hoog mogelijk opschroeven zodat we met dit geld konden investeren. Uiteraard ging dat ook hopeloos fout. Iedereen weet toch wel dat je niet met geleend geld moet investeren? Of vertelde ze u destijds dat er niets fout kon gaan?
