De Amerikaanse economie doet het goed; ze creëert gemiddeld 200.000 jobs per maand, de werkloosheid daalt, de economie is de 3^e meest competitieve ter wereld en de groei ligt het hoogste van de meeste westerse landen. De keerzijde is echter de sterke dollar. Deze sterke dollar zet druk op de olieprijs en de goudprijs (en dus ook de goudmijnen). Ook in 2011 zagen we dit al eens gebeuren. De vrees voor een groeivertraging in China en Europa zorgde voor een sterke dollar. Maar stimulansmaatregelen zorgde er voor dat de economische groei in deze werelddelen opnieuw aantrok. De dollar heeft wel degelijk zijn invloed op de goudprijs. Dat is duidelijk te zien op onderstaande grafiek. In september daalde de goudprijs nog terwijl dit traditioneel een van de sterkste maanden is voor goud. De volatiliteit tussen goud en de dollar ligt extreem hoog dit jaar. Op de grafiek zien we links het historisch gemiddelde en rechts 2014.

Maar men gaat wel al te snel voorbij aan het feit dat de goudprijs dit jaar beter presteert dan de meeste belangrijke indexen. De goudprijs noteert nu rond de productiekost voor vele goudmijnen. Het was dan ook bij de goudmijnen waar de grootste klappen vielen de laatste weken. Het zou dan ook geen verrassing mogen zijn als dit een ideaal koopmoment blijkt te zijn voor goudmijnaandelen. Het was echt een capitulatie onder de goudmijnen. Enkel de beste goudmijnen konden iets of wat overeind blijven in dit verkoop geweld. Maar als iedereen verkocht heeft, moeten er alleen maar een paar kopers naar de markt terugkomen om het vuur weer in de pan te krijgen. Het einde van de capitulatie betekent dikwijls maar één ding: stijgende prijzen.

Ook profiteren van de lage goudprijs? Klik hier