Voormalig Grieks MinFin Varoufakis deed zondag een boekje open over Duits MinFin Schäuble’s vermeende plan om de Fransen zijn wil op te leggen. Dit door de Grieken uit de eurozone te wippen. Een aardig moment om nog even een recent interview met Schäuble in Der Spiegel erbij te pakken. Daar staat niets in wat in tegenspraak is met Varoufakis’ uitlatingen. Schäuble steekt zijn afkeer van de nieuwe Griekse regering niet onder stoelen of banken. Meerdere malen hamert hij er op dat Griekenland op de goede weg was, totdat Syriza in januari dit jaar de verkiezingen won.
Een half jaar geleden maakte Griekenland zich klaar om weer op de kapitaalmarkten te lenen. Nu ligt de economie in puin. Dat is de verantwoordelijkheid van de Griekse overheid.
Zijn harde opstelling in de onderhandelingen heeft Schäuble niet van zijn oma, zo lijkt het.
Mijn grootmoeder zei altijd: “Grootmoedigheid komt voor eigen behoeftes.” Maar er is een bepaald soort generositeit die snel het tegenovergestelde kan bereiken van wat je bedoelde.
Kan het programma wel werken als premier Tsipras aangeeft er zelf niet in te geloven? Schäuble geeft een antwoord dat veel scepsis verraadt.
Dat is de vraag. Eerst verwierp hij eenzelfde programma. En riep mensen op tegen te stemmen in het referendum. Nu wil hij het dus toch implementeren. Je kunt daarbij je twijfels hebben. Maar voor nu vertrouw ik op de beloftes van Tsipras, wat niet meer dan fair is. We zullen zien.
Waarom zou dit nieuwe programma wel helpen? Hetzelfde medicijn werkte de afgelopen vijf jaar toch ook niet?
Het probleem is dat de Grieken hun voorgeschreven medicijnen niet innamen. Het is belangrijk dat ze de maatregelen, waar ze al lang geleden mee instemden, nu ook daadwerkelijk implementeren. In december maakte de troika bijvoorbeeld duidelijk dat Athene 15 belangrijke hervormingen nog niet had geïmplementeerd. Dit moet nu eindelijk veranderen.
https://www.youtube.com/watch?v=EBXwaNnrCR8 Verdeelt de euro de Europese landen niet meer dan de munt verbroedert? Nee, zegt Schäuble.
Het laat wel zien dat Europese eenheid nooit eenvoudig is. Het is waar dat Europa omslachtig, bureaucratisch en gecompliceerd is. Dat hoor ik de hele tijd, met name in de VS. Ik antwoord dan door de critici te vragen of ze een beter idee hebben om 28 landen, die eeuwen tegen elkaar hebben gevochten, te verenigen. Maar daar hebben ze nooit een antwoord op.
Schäuble ontwijkt de vragen over een Grexit handig. Wel wil hij zijn visie over de toekomst van de eurozone kwijt. Stabiliteit is het sleutelwoord.
We moeten het vertrouwen in de euro vergroten – niet alleen in de financiële markten, maar ook onder de bevolking. We moeten ook de regelgeving versterken die er voor zorgt dat overheidsfinanciën van lidstaten gezond blijven. En daar scherp op toezien.
Om dit te kunnen moeten we op middellange termijn de Europese verdragen aanpassen, zo stelt de Duitse minister.
Dit schrikt velen af, want ze zijn bang dat de bevolking of nationale parlementen verdere stappen tot integratie verwerpen. Maar voor deze monetaire unie moeten we een politieke unie stichten. Dat betekent inderdaad dat lidstaten nog meer soevereiniteit op moeten geven.
