Om nog maar een uitspraak van Charlie Munger erbij te pakken:

Ik denk dat ik al mijn hele leven in de top-5% zit wat betreft het begrijpen van de kracht van incentives. En mijn hele leven onderschat ik deze kracht al. Er gaat geen jaar voorbij dat ik niet iets verrassends zie over drijfveren zie dat mijn limiet nog iets verder legt.

Enerzijds lazen we eind juli de volgende uitspraak van Jeffrey Currie, hoofd grondstoffen bij zakenbank Goldman Sachs:

Op langere termijn geven we er de voorkeur aan deze grondstoffenmarkt vanuit de short te bespelen. We denken dat dit een structurele bearmarkt is. Niet alleen in goud, maar over het hele grondstoffencomplex. De individuele grondstoffendalingen versterken elkaar in een neerwaartse spiraal.

Dan HSBC. Hun analisten verlaagden eind juli ook de vooruitzichten voor goud. Redenen? Onder meer vermeende zwakke fysieke vraag vanuit China en India. En toen bleek opeens een aantal dagen later de goudimport van India in april en mei met 61% te zijn gestegen ten opzichte van vorig jaar, tot 155 ton.

Banken kopen fysiek goud

Goed, dat is wat deze banken zeggen. Maar wat doen ze zelf? Goldman en HSBC namen volgens Avery Goodman op 6 augustus een levering van 7,1 ton fysiek goud in ontvangst. Via de COMEX futuresmarkt, voor eigen rekening. Voor een totale waarde van zo’n $ 250 miljoen. Is dit een kopie van 2008? Toen drukte Goldman allerlei CDO op hypotheken door de strot bij klanten. Alleen maar om een tegenpartij te hebben om zélf short de huizenbubbel te kunnen gaan. Wat er ook aan de hand is, één ding is zeker: kijk niet naar wat anderen zeggen, maar naar wat ze doen. En op dit moment zitten Goldman en HSBC aan de koopkant bij goud.

<<< We hebben de ULTIEME gids voor de goudbelegger samengesteld >>>