Een onheilsbericht vanuit China: het land stevent af op een schuldenzeepbel. Volgens Deutsche Bank is de toename van ‘onproductieve schulden’ groot. Groter dan in de VS net voor het losbarsten van de kredietcrisis.

burst Torsten Slok, chief international economist bij Deutsche Bank, loste dinsdag een duidelijke waarschuwing. China zit op een enorme schuldenzeepbel, zegt hij. Hij vergelijkt in onderstaande grafiek hoeveel groei in krediet er nodig is in de VS en in China om 1 percentagepunt economische groei te krijgen. MW-EO061_Slok05_20160531113902_NS De Chinese overheid is zelf verantwoordelijk voor de zeepbel, zeggen analisten. Ze versoepelde de voorwaarden om aan leningen te raken, met de bedoeling de economie terug op gang te krijgen. Tevergeefs echter: De tweede grootste economie zag vorig jaar een groei van 6,8 procent. Volgens officiële cijfers dan toch. Dat bleef net onder het vooropgestelde doel van 7 procent. In het eerste kwartaal van dit jaar was er een jaargroei van 6,7 procent, het laagste percentage sinds 2009. Maar vele economen geloven dat China de sterkte van zijn economie overschat. De echte groei ligt eerder bij 4 procent, geloven sommigen. iron-vs-steel-capital-economics-july-15 In het voorbije jaar gingen Chinese aandelen en grondstoffen als ijzererts en gewapend staal op een duizelingwekkende manier op en neer  (zie grafiek hierboven). De oorzaak lag bij investeerders die, aangewakkerd door het goedkope krediet, speculeerden op grondstoffen. Dat vat volgens Torsten Slok het probleem van China perfect samen. De Chinese banksector pusht nieuwe kredieten heel agressief. Maar door de afnemende economische groei, slagen de goedkope leningen er niet in om meer jobs en fabrieken te creëren. De leningen worden enkel ingezet door investeerders die speculeren op financiële markten. En dus staat de Chinese economie er niet zo goed voor als de overheid laat uitschijnen. Wie wil wachten tot de zeepbel barst? En wie kan de gevolgen overzien? En welke belegger durft nog te investeren in China?