Ze wordt ook wel de Europese variant van de “Lehman Brothers” genoemd. De bank die ergens aan het einde van haar bestaan op één dag maar liefst 40 procent van haar beurswaarde verloor na bekendmaking van haar dramatische kwartaalcijfers. De bank die op 14 september 2008 ten onder ging na diverse pogingen van de Federal Reserve en enkele grootbanken in Amerika om haar van een ondergang te redden.
De wereldwijde kredietcrisis die de financiële markten trof kwam als een dief in de nacht. Insiders roken al langer een vreemde lucht, maar duidelijk was dat de brandweerslangen nog niet waren uitgerold om de symptomen van deze crisis te bestrijden. Een symptoom zoals het imploderen van een grote bank in Amerika. Na deze schokkende gebeurtenis werden de aller zwaarste maatregelen getroffen om een dergelijke financiële tragedie te voorkomen puur en enkel om onvoorspelbare situaties te voorkomen.
Deutsche Bank
Nu is het de beurt aan Deutsche Bank en luidt de vraag: Is deze bank ‘too big to fail’ en moeten we opnieuw de injectiespuiten erbij halen of heeft men intussen de gevolgen in kaart kunnen brengen bij een daadwerkelijk faillissement waarbij ook de particuliere sector getroffen zal worden? Met ander woorden: is Deutsche Bank misschien niet in alle stilte voorbereidt op het ‘IJsland scenario’?
Ook in IJsland waren het de ‘private instellingen’ waar spaarders gestraft werden voor het risico dat zij namen om geld te stallen bij een risicovolle bank. De IJslanders die de pijn daarentegen snel genoeg weer te boven bleken te komen – wellicht de juiste strategie.
Er wordt her en der in de media gesproken over veel gelijkenissen tussen de situatie van Lehman Brothers en Deutsche Bank. Uiteraard zijn er gelijkenissen. Maar het grootste verschil is dat de val van Lehman Brothers plaatsvond in een periode dat niets en niemand voorbereidt was op een wereldwijde kredietcrisis.
Faillissement
Mocht deze er komen, dan zou de val van Deutsche Bank een zeer gecontroleerde crash worden. Alle hulptroepen staan reeds opgesteld. Er is geleerd van het verleden. Er is geleerd hoe men in IJsland de pijn heeft geleden om verdere toekomstige ellende te voorkomen. Het is een keuze tussen het stelen van welvaart van alle belastingbetalers door deze bank te redden van een ondergang of degene te laten leiden die hun vermogen bij Deutsche Bank hebben geparkeerd met alle risico’s van dien.
Wat niet uit het oog verloren mag worden zijn de pilaren waarop de Deutsche Bank gevestigd is bestaande uit derivaten met een waarde van tientallen miljarden dollars. Mocht Deutsche Bank werkelijk failliet gaan, zou dit mogelijk de eerste stap kunnen zijn in de wereldwijde schuldenscannering. Een dergelijke bank laat je niet zomaar vallen. Wellicht is een faillissement van Deutsche Bank ontworpen en uitgedacht om een trend van dopingspuiten en onorthodoxe maatregelen te doorbreken op weg naar de langverwachte reset van dit huidige onbruikbaar geraakte monetaire systeem.
