De aanleiding tot de verkoopgolf van aandelen in 1937, dat 10 jaar nodig had om te herstellen, heeft veel gelijkenissen met de huidige situatie. Hedge fund Miljardair Ray Dalio ziet enkele opmerkelijke gelijkenissen tussen de jaren ’30 en nu. Hij zegt dat de monetaire weg die Europa ingeslagen is goed onder controle gehouden dient te worden om te voorkomen dat de situatie niet net dusdanig uit de hand loopt zoals in de jaren ’30 het geval was. Het niveau van schuld aflossen en de totale hoeveelheid uitstaande schuld ten opzichte van het Bruto Binnenlands Product staat zo goed als op hetzelfde punt als tijdens de crisis dat begon in 1930 zoals uit onderstaande afbeelding valt op te maken.
Rentestand
Ook stond de rentestand in die periode dicht bij de nul procent wat ervoor zorgde dat beleidsmakers bij de centrale bank weinig ruimte hadden om de economie enigszins bestuurbaar te houden. Zowel in 1931 als in 2008 met rentestanden rond het nul punt, begon de toenemende trend in de ‘schulden cyclus’ af te nemen. Ook het gebrek aan monetaire middelen, gigantische groei van geldhoeveelheid door middel van kwantitatieve verruimingen, ook wel “geld printen” genoemd, kwam in beide periodes ter sprake.
Beurscrash
In beide gevallen waren het de beurzen die flink wisten te profiteren van een dergelijk monetair beleid. De slechte calorieën voor de aandelenbeurzen was dan ook het gevolg van de ‘beurscrash’ uit de jaren ‘30. Zowel in de jaren 1933 tot 1936 alsook in 2009 tot 2014 heeft de stimulans van de centrale bank een ‘wealth effect’ gecreëerd dat gebaseerd was op lucht. Wellicht is dit de trigger voor Yellen om de rente iets strakker naar boven aan te spannen. Precies dat gebeurde ook in 1936, een jaar voordat de echte ineenstorting zich voltrok. De gelijkenissen zijn schokkend en de vraag is of we de keuze hebben een andere weg in te slaan. Op valuewalk.com gaat dit artikel verder in op deze situatie.