economic warefare William White is voormalig voorzitter als hoofd econoom bij de BIS, Bank for International Settlements. Momenteel is hij de adviseur van de Duitse bondskanselier Angela Merkel. Hij voorspelde onder andere opmerkelijk nauwkeurig de Lehman crisis en is ook nu zeer bezorgd over de toekomst van het wereldwijde financiële systeem. Centrale banken wereldwijd doen allemaal hetzelfde. Bubbels worden verder opgeblazen om de problemen nog meer naar de toekomst te verschuiven. Het is een belangrijk onderdeel van de valutaoorlog. Iedereen doet er aan mee, maar in feite heeft niemand een idee waar dit gaat eindigen. Het elastiek dat in 2008 enorm was opgerekt met schulden, is in zeven jaar tijd alleen maar verder opgerekt, en we blijven ermee doorgaan. Overheidsschulden zijn sindsdien 20 procent gestegen ten opzichte van het Bruto Nationaal Product. En dan hebben we het nog niet gehad over de private en institutionele schulden. Het huidige verruimingsbeleid in Europa is gedoemd te falen. De Europese regio stort zich hiermee in nog meer ellende. Monetaire verruiming zal niets helpen, vooral niet in de Europese Unie daar het fundament van Europa bestaat uit kleine en middelgrote ondernemingen. Deze zullen het geld niet halen van kapitaalmarkten door het kopen van staatsobligaties, ook niet via de banken. Immers blijven deze huiverig met het verlenen van kredieten. Maar Mario Draghi hoopt daarentegen dat de uitgifte van obligaties het geld in de bredere economie zal laten stromen en het “wealth effect” zal aanwakkeren. Dat is tenminste zijn opzet, of misschien wel een excuus. Critici vrezen dat de weg die de ECB is ingeslagen zal leiden naar nog grotere bubbels en dat Europa daarmee nog verder van huis is. Volgens William White is QE een noodzaak in het spel van de race naar de bodem in de financiële oorlogvoering. Ook Japan draait een dergelijk verruimingsprogramma en niemand die het ze kwalijk kan nemen. Japan financiert overigens middels de BOJ op het moment 40 procent van haar overheidsuitgaven. Dit kan leiden tot inflatie of misschien zelfs hyperinflatie. In drie jaar tijd is de munt al bijna 40 procent gedevalueerd. Door het blijven aanzetten van de geldpersen wereldwijd komen er krachten en spanningen op het systeem te staan. Bijwerkingen in het systeem zullen optreden en we hebben geen idee wat ons te wachten staat. Centrale banken blijven intussen bijkopen wat ze het meeste vrezen: schulden. Het systeem neigt naar steeds meer deflatie en we lijken er geen medicijn voor te kunnen fabriceren. De wereldwijde groei valt stil, de omloopsnelheid van geld neemt af en bubbels willen leeglopen. Wat is de volgende stap? In een wereld zonder rente is de enige oplossing: dividendaandelen – kijk hier voor een gratis rapport (met kortingscode)!!