Een samenloop van onvermijdelijke toestanden zullen in 2017 de globale economie overspoelen met ellende. De nu al kunstmatige lage rente beperkt de mogelijkheid tot economische groei, limiteert consumenten uitgaven, en moedigt individuelen en bedrijven aan tot het lenen van bizar hoge bedragen.
Bedrijven, overheden en individuen hebben in de geschiedenis nog nooit eerder een schuld gehad zo hoog als die van vandaag. Dit geldt ook voor studenten die zullen beginnen op de arbeidsmarkt met een torenhoge schuldenberg.
Zullen dergelijke condities leiden tot kalmte en rationele beslissingen vanuit de politiek of vanuit het monetaire bewind? Zullen dergelijke condities het reeds fragiele bankwezen ondersteunen? Zullen politieke leiders misschien een keer wakker worden en zich realiseren dat het gevoerde beleid ons terecht heeft gebracht in deze puinhoop?
Geenzins! Eerder nog zal men een versnelling hoger schakelen in de verkeerde richting totdat de hele bom zal ontploffen.
Economische noodtoestand aanstaande
Alsof deze huidige stand van zaken nog niet erg genoeg is staat er al in 2017 nog meer economische onheil voor ons klaar. De dalende industriële productie, afnemende handelsactiviteiten, dalende bedrijfswinsten en een stroom aan faillissementen zullen vergezeld gaan met een zee aan bedrijfsobligaties die zullen verlopen. Het zal voor zich spreken dat we in 2017 niets hoeven te verwachten van de aandelenmarkten. Maar het echte onweer zit hem in de obligaties.
Tussen 2010 en 2015 zijn er bergen schuldpapier op de markt gebracht waarvan het eerste deel volgend jaar al zal verlopen, en dus uitbetaald zal moeten worden. De vraag is nog waarvan en wat dit zal doen met bedrijfswinsten, laat staan de aandelenmarkt. Grofweg zal $125 miljard aan bedrijfsobligaties afgelost moeten worden. In 2018 zullen er voor $350 miljard dollar aan obligaties afgelost gaan worden en het jaar daarop nog eens $350 miljard dollar. De twee jaren daaropvolgend nog eens $400 miljard!
De kater is voor later
Mocht de recessie toeslaan, die volgens grote kenners als Peter Schiff en Mike Maloney al reeds gaande is, pas dan goed op. In dat geval zullen deze schulden beschouwd worden als ‘niet her-financierbaar’, het aflossen van schulden door nieuwe nog grotere schulden aan te gaan. Obligatieprijzen van bedrijven die diep in de schulden zitten zullen volledig instorten. Voor de aandelenmarkten zal de klap des te groter zijn. Bedrijven hadden in veel gevallen nooit dergelijke hoge schulden aan mogen gaan. Een conclusie achteraf, vele hebben hier voor gewaarschuwd.
Sinds de massale obligatie-uitgifte vanaf 2010 zijn bedrijven er zelden op vooruit gegaan. In tegenstelling zijn bedrijven nog dieper in de schulden komen te zitten. Deze bedrijven creëren al niet meer genoeg inkomen om de schulden af te betalen. Deze hele soep van economische ellende die elke dag dichter op ons afkomt zal geschieden in een periode waar zowat alle economische fundamenten rot en broos zijn.
