Onlangs waarschuwde een econoom van Morgan Stanley dat beleidsmakers dezelfde fouten maken zoals we die kennen van de Grote Depressie in de jaren 30.  Een hoge schuldenberg, deflatie, groeivertraging en minder rendement waren toen de boosdoeners. “Wij denken dat de huidige marktomstandigheden meerdere overeenkomsten met die van de jaren dertig vertonen”, aldus econoom Chetan Ahya. “De belangrijkste overeenkomst tussen jaren dertig en 2008 is hoe er door beleidmakers met de financiële schok (die eraan vooraf ging) werd omgegaan. Door torenhoge schulden in de private sector werd op een andere manier tegen risico aangekeken. Hierdoor werd een proces in gang gezet om de balansen te repareren”, aldus Ahya Het vermijden van risico is momenteel een belangrijk thema, getuige een rapport van Bank of Amerika Merill Lynch. Hieruit blijkt dat investeerders meer dan ooit op hun geld blijven zitten. De vraag naar veiliger beleggingen heeft hiermee indirect veroorzaakt dat rendementen op staatsschuldpapier negatief zijn.   In 1936 hielden de centrale banken er een verkrappend monetair beleid op na, waardoor in 1938 de bekende ‘double dip’ van de economie plaatsvond. Voornamelijk doordat er groeivertraging optrad. Dat gebeurt nu ook, aangezien de Federal Reserve de touwtjes sinds eind vorig jaar strakker wil aantrekken. In December 2015 verhoogde de Federal Reserve de rente voor het eerst in bijna 10 jaar en hintte erop dat er meerdere verhogingen zouden volgen. Maar sindsdien heeft voorzitter Janet Yellen haar toon gematigd en de rente ongemoeid gelaten. Reden: tekenen van mondiale groeivertraging. Ahya meent dat het risico op een mondiale recessie nog steeds aanzienlijk is. In de top 10 van zowel ontwikkelde als opkomende landen spelen grote problemen. In 15 landen is vergrijzing een belangrijke groei barrière, hebben 14 landen een schuldenverhouding van 200% (in vergelijking met het BNP) en is er in 14 landen sprake van zeer gematigde inflatie. De rol van de centrale banken is volgens Ayha zo goed als uitgespeeld en daarom pleit hij voor fiscale maatregelen. Hierdoor zouden bedrijven veel meer gestimuleerd worden om te investeren, in plaats van op hun geld te blijven zitten.