Wat voorheen core business was voor banken, terwijl we onze ogen richten op J.P Morgan Chase & Co., blijkt tegenwoordig voor banken een bezigheid die ze liever niet langer meer wensen te beoefenen. De huidige regelgeving maakt het voor JP Morgan, een bank die grofweg 100 miljard dollar in beheer heeft, een lastige opgave om aan dergelijke depositoactiviteiten nog geld te verdienen, iets dat ook déze bank zou kunnen doen besluiten negatieve rente aan haar klanten voor te stellen. Enkele decennia terug, ergens in 1990 wilde banken groter worden om een vinger in de pap te krijgen op de kapitaalmarkten. Het gevolg was dat banken begonnen te fuseren en hierdoor snel konden uitgroeien tot super-banken die we nu kennen als de ‘to-big-to-fial’s’.

Waarom bankieren zo leuk was

Eenmaal deelnemer in de bankenwereld op de kapitaalmarkten en als bank door het leven gaan als investeringsbank, kon men beginnen met het echte werk: “geld harken”. Geld harken door onder meer het verstrekken van hypotheken, destijds nog onder de Glass-Steagall, the Depression Era law, de Banking Act uit 1933. Deze werd later vervangen door de Gramm-Leach-Bliley Act of 1999, een act welke vele remkabels in het financiële systeem deed breken. Banken konden onder deze soepele regelgeving ongelimiteerd en zonder enige restrictie allerlei financiële producten bundelen, laten bestempelen met triple-A’s en doorverkopen naar banken die dergelijke praktijken ook beoefenden. Dit leidde uiteindelijk tot de zogeheten “mortgage-backed securities”, door hypotheek afgedekte waardepapieren welke door allerlei hefboom constructies werden gedrukt en ons uiteindelijk leidde naar de huizenmarktcrisis.

Een wet die om meer wetgeving vraagt

Tijd voor een nieuwe regelgeving bestaande uit 849 pagina’s zoals deze nu in het leven geroepen is. Veel meer regulering en waakhonden om te voorkomen dat het opnieuw fout kan gaan. Ter vergelijking, de Glass-Steagall uit 1933 bestond slechts uit 37 pagina’s, en dat was niet omdat de letters toen veel kleiner geschreven werden. Uiteindelijk ligt de schuld (niet de geldschuld) bij de banken zelf, dat heeft geleidt naar de situatie waarin ze nu verkeren, een situatie van wetgeving, regulering en controle. De voorgaande regelgeving was soepel, maar daar moest schijnbaar flink misbruik van gemaakt worden. Vele hebben toen feest kunnen vieren. Nu zal men de kater moeten verwerken.

Bescherm je tegen een nieuwe bankencrisis met GOUD, lees hier onze GoudGids.