In de dagen na het uitbreken van de grote crisis van enkele jaren geleden werden enkele krachtige maatregeln genomen om de ergste schokken op te vangen. Chairman van de Federal Reserve Bank Ben Bernanke, Treasury Secretary Henry Paulson en diens opvolger Timothy Geithner legden een bijzondere slagkracht aan de dag. De Amerikaanse banken werden gered dankzij het TARP, het Troubled Asset Relief Programma, een programma dat absoluut noodzakelijk was om te voorkomen dat het financieel systeem in elkaar zou klappen. Op korte termijn werd dankzij TARP de economische breekbaarheid voorkomen. Maar zodra de banken veilig waren, droogde de slagkracht van zowel de Amerikaanse centrale bank als van de overheid op als sneeuw voor de zon. Bijkomende maatregelen die noodzakelijk waren om een herhaling van de gebeurtenissen van 2007-2008 te voorkomen werden niet genomen.

Gedrag van de banken kan ons zuur opbreken

Van de kant van de banken hoefde men niet op veel steun te rekenen. Banken zijn specialisten in het omzeilen van de regelgeving en dat kan ons in de toekomst zuur gaan opbreken. Ze hebben namelijk in de periode vlak na de redding van de banken hun lobbyapparaat in werking gezet. En dat apparaat heeft zijn werk goed gedaan. Er werd hard gelobbyd om een aantal te strenge maatregelen te verzachten. Uiteindelijk werden die maatregelen zo afgezwakt dat hun werking helemaal werd uitgehold. De banken doen nog altijd waar ze zin in hebben en dat betekent onder andere dat ze op grote schaal geleveraged blijven. Het argument dat de banken uitspeelde, was er eentje dat de politici een hoedje deed schrikken. De stelling van de bankwereld was namelijk dat een te strenge regelgeving de economische groei zou afzwakken. Dat argument maakten vanzelfsprekend indruk en is er mee verantwoordelijk voor dat de banken er zo genadig van af zijn geraakt. Het gedrag van de banken kan tot crisissituaties aanleiding geven. Lees hier hoe u die het hoofd kan bieden