De Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, zit met de handen in het haar. De Fed heeft een duo mandaat: lage werkloosheid/economische groei en prijsstabiliteit. Zowel de groei als inflatie blijven achterwege, dus is de Fed extra op haar hoede voor veranderingen in het prijsniveau. En dit signaleert momenteel het ergste van de 2 kwalen: deflatie. Inflatie/deflatie kan men meten op 2 verschillende manieren: de consumentenprijzen, maar die komen slechts 1 keer per maand en de inflatieverwachting van de markt in de vorm van TIP breakevens of het verschil tussen de nominale Treasury Yield en de rentevoet op Treasury inflation-protected securities. Meestal kijkt men naar de TIP breakevens op lange termijn om te zien hoe de markt de prijsevolutie op lange termijn inschat, maar ook de TIP breakevens op korte termijn kunnen een belangrijke indicatie geven. De TIP breakevens op 1 jaar geven midden 2008 aan dat er deflatoire krachten op komst waren en ook tijdens de US Fiscal Cliff in 2012 stond het prijsniveau op deflatie.
Is er deflatie in aantocht?
De 1-jarige TIP breakeven viel enkele weken geleden terug onder 0 en stond midden september al op -0,75. Dit is het laagste niveau sinds 2012, daarvoor moeten we al terug gaan naar de financiële crisis. En ook de lange termijn TIP breakevens zitten in een neerwaartse trend. De sterke dollar van de laatste maanden begint al zijn tol te eisen. Op het moment dat de Federal Reserve de geldkraan volledig dicht gaat draaien, worstelen Europa en Japan met deflatie en importeert de Verenigde Staten deflatie door de sterke dollar. De goudprijs is traditioneel ook een goede indicator voor inflatie of deflatie. Het feit dat goud amper hoger gaat vanaf het recente dieptepunt dat een derde sterke bodem was op 1,5 jaar tijd toont ook aan dat de markten eerder uit gaan van een deflatoire prijsevolutie in plaats van inflatoir. Dit kan grote gevolgen hebben op je aandelenportefeuille. Als we met globale deflatie te maken krijgen, gelden er totaal andere regels op de financiële markten.