De Amerikaanse centrale bank kan een gebrek aan lef niet verweten worden. Ze reageerde prompt toen de nood aan de man kwam tijdens de crisis van 2007. Eerst werden de banken van de ondergang gered, in een volgende fase werd een economische ondergang voorkomen door massale geldcreatie. Voorlopig lijkt dit recept te hebben gewerkt maar het einde van de rit is nog niet in zicht. Er zijn grote hoeveelheden geld in het financieel systeem gepompt en dat geld doet daar nog steeds de ronde. Of de FED er ooit in zal slagen om dat geld terug te trekken is maar zeer de vraag. Het kind van de rekening kan de dollar worden. De FED dreigt de grootste gok uit de geschiedenis als een boomerang terug in eigen gezicht te krijgen. Hier spelen de wetten van vraag en aanbod een rol. Er is een groot extra aanbod aan dollars op de markt gekomen en automatisch moet dan de waarde van de munt onder druk komen te staan. Voorlopig valt daar nog niet veel van te merken.

Een boomerang in de vorm van een Black Swan

Maar beetje bij beetje ebt het vertrouwen in de dollar weg en wordt de positie van de Amerikaanse munt ondergraven. Een Black Swan, zeg maar een onverwachte gebeurtenis, kan volstaan om de dollar compleet uit het evenwicht te schoppen. In dat geval kunnen we een dollarcrisis zonder voorgaande krijgen. De Amerikanen hebben ervaring met dit soort crisissen want achtereenvolgens de Revolutie, de Civil War, de Great Depression en de Carter-era hyperinflatie hebben de nationale munt telkens flink door elkaar geschud. Het is nu ongeveer een generatie geleden dat er nog een crisis is geweest maar dat wil uiteraard niets zeggen. Alle ingrediënten zijn aanwezig die tot een nieuwe crisis kunnen leiden en die zou wel eens veel heviger dan de vorigen kunnen zijn. In 2008 heeft de FED quantitative easing als nieuw wapen ontwikkeld en die QE zou op termijn wel eens de ondergang van de dollar kunnen inluiden. Het Spaargeldrapport vertelt meer over hoe een toekomstige crisis er uit zou kunnen zien