Na veel vijven en zessen bereikte de troika een akkoord over het Griekse reddingsplan, waarbij nieuwe financiële doelwitten werden opgelegd. In een artikel in de Financial Times werd echter getwijfeld aan de houdbaarheid van de bereikte overeenkomst op wat langere termijn. Tijdens de onderhandelingen werd echter nogmaals duidelijk dat de tegenstellingen tussen de verschillende landen van de Eurozone groot blijven, in zoverre zelfs dat er nauwelijks van enige eensgezindheid sprake was. Griekenland wordt alleen maar uit zelfbehoud het hoofd boven water gehouden. Duitsland blijft aan het touw trekken Eens te meer werd duidelijk dat Duitsland binnen Europa aan het touw blijft trekken, het bereikte akkoord droeg een duidelijke Duitse stempel. Dat is echter ook meteen de belangrijkste reden waarom Griekenland slechts op korte termijn werd gered, op lange termijn is er niets opgelost. Duitsland probeert duidelijk meer tijd te kopen, waarbij Angela Merkel de verkiezingen van september 2013 nauwlettend in de gaten houdt. Die verkiezingen moeten de toekomst van haar en haar partij veilig stellen, pas daarna kan er eventueel gedacht worden aan een ingrijpende oplossing voor de Griekse problematiek.