Mohamed El-Erian, de hoofdeconoom van PIMCO van Egyptische afkomst, volgt de evoluties in Europa met argusogen af. M. Draghi, president van de Europese centrale bank, heeft krachtige taal gesproken die niet zonder effect is gebleken, we hebben een relatief rustige zomer achter de rug. De obligatierentes in de perifere landen vormen daar het beste bewijs van. Zowel de Spaanse als de Italiaanse rente hadden de alarmzone bereikt, maar zijn inmiddels herleid tot meer reduceerbare niveaus. Vorige week stond de Spaanse op 6,2 % en de Italiaanse op 5,6 %. Uiteindelijk toch nog altijd hoge rentes, of Draghi het graag hoort of niet. Tijd voor daden Draghi moet met de herfst voor de deur gaan aantonen dat het hem menens is. Het is nu tijd voor gecoördineerde actie en dat op verschillende vlakken. Op de eerste plaats moeten Spanje en Italië gaan tonen dat het hun menens is door ingrijpende maatregelen te treffen. Die kunnen in de betrokken landen op hevige weerstand stuiten. Maar de Europese centrale bank moet zelf ook iets doen, namelijk de financiering van de noodprogramma’s op een aanvaardbare manier laten verlopen. Tot dusver gebeurde dat op de bonnefooi en dergelijke aanpak kan niet langer. Het moet duidelijk worden wie wat waar en onder welke voorwaarden op steun mag rekenen.