Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen, maar een belegger blijkbaar wel. De margin debt of het aantal schulden dat een belegger maakt om aandelen te kopen is een goede contra indicator, maar slecht in timing. Beleggers kunnen lange tijd steeds meer risico’s nemen tot de trend keert en iedereen naar de exit loopt. En probeer dan maar eens ongeschonden uit de ravage te komen. Data van de NYSE Margin debt zijn altijd een maand oud wanneer ze gepubliceerd worden. Na de piek in februari daalde de margin debt 2 maanden met 3,9% in maart en 3,2% in april, mei was gelijk. In juni zagen beleggers het weer helemaal zitten en steeg de margin debt met 5,7% – de sterkste stijging in 17 maanden. Daarna ging het wat op en neer. Van 1995 tot aan de zomer van 2000 stegen de margin debt en de S&P 500 aan een gelijkaardig tempo. Daarna ging de margin debt naar de stratosfeer terwijl de S&P 500 ter plaatse trappelde. Met het gekende gevolg. Margin debt volgde daarna terug een gelijklopend parcours met de S&P 500, tot september 2006 waarna het weer naar de stratosfeer schoot terwijl de S&P 500 ter plaatse trappelde. De piek lag 3 maanden voor op een van de zwaarste aandelencrashes uit de geschiedenis.

Nadat de financiële crisis werd verteerd, steeg de margin debt opnieuw maar het was pas na de lancering van QE 1 in augustus 2010 dat de margin debt terug steeds hogere regionen opzocht. Tot op heden is er nog geen sprake dat de S&P 500 ter plaatse begint te trappelen, al lijkt het er wel op de laatste weken. De netto krediet balans van de Amerikaanse beleggers was nog nooit zo negatief. Het ziet er naar uit dat de beleggers hun vingers weer gaan verbranden.

Met onze tips wordt u een echte Trader – Download de Trading Almanak