Goud, je houdt er van of je houdt er niet van. Wie 9 jaar geleden goud kocht, heeft het zich nog steeds niet beklaagd. Wie 3 jaar geleden goud kocht, zal nog ieder dag vloeken. Goud kende fantastische jaren en na de financiële crisis ging het gele edelmetaal uit zijn dak totdat het liedje opeens gedaan was. De Federal Reserve zette de geldkraan volledig open, hyperinflatie zou de Verenigde Staten teisteren. Het was niet zo’n gek idee enkele jaren geleden, maar toch kwam het niet uit. Er zijn er veel die geloven dat de goudprijs een ijzersterke correlatie heeft met de balans van de Fed en dat de laatste jaren slechts een anomalie is. Maar de goudprijs heeft niet alleen een correlatie met de balans, ook met het tekort van de overheid. Tijdens de piek van de goudprijs had de VS een tekort van 10 % van het bbp. Maar miraculeus ging het tekort sterk naar beneden de daaropvolgende jaren … net als de goudprijs. De tekorten verdwenen als sneeuw door de zon door hogere belastingen, efficiënter innen van belastingen en een sterkere economie. Momenteel bedraagt het tekort nog maar 3 % van het bbp. Maar de sociale programma’s als Social Security, Medicare en sinds kort ook Obamacare zijn tikkende tijdbommen voor de overheidsfinanciën. Maar goud is vooral een emotionele trade. De meeste mensen hebben hun mening over goud en die zal niet veranderen als de prijs nu daalt of stijgt. Peter Schiff bijvoorbeeld zal altijd pro goud zijn, hoe laag de goudprijs ook daalt. Goud is ook niet zoals andere grondstoffen. Goud is goud en op lange termijn blijven de fundamenten in het voordeel spelen van een hogere goudprijs. Het is 3 stappen vooruit en 2 stappen terug, maar op lange termijn blijf je zo nog steeds vooruit gaan. Maak u geen zorgen: de come back van het goud is een kwestie van tijd! Wie wil weten waarom, mag hier klikken