Nu zelfs de Financial Times vraagtekens begint te zetten bij wat er zich allemaal afspeelt op de goudmarkt, lijkt het tijd om af te vragen of het in de MSM komen van de goudmanipulatie duidt op een naderen van een soort van climax. Goud staat momenteel vol in de schijnwerpers en dan vooral met nieuws waarvan jarenlang, als de MSM er al aandacht aan besteedde, het werd afgedaan als ‘onzin.’ We hebben het uiteraard nu over zaken als fraude, de extreem scheve positie op de COMEX, het stoppen van Deutsche Bank met deelname aan de dagelijkse Londense goud price fixing en de vraagtekens rond de repatriatie van het Duitse goud uit onder andere de VS. We zouden er zo langzamerhand wel een boek over kunnen schrijven, zoveel komt er nu aan de oppervlakte over de goudmarkt. Dat boek komt er wellicht ooit nog wel eens, maar voor nu is het uiteraard veel interessanter om de ontwikkelingen op de voet te volgen.
Goudmarkt blijft een vraagteken
De grote media (MSM: Mainstream Media) had nooit veel oog voor wat zich op de goudmarkt afspeelde. Wellicht dat die markt als ’te klein’ werd gezien, of mogelijk dat de hoofdmoot van de schrijvende journalistiek onder ‘goudhaters’ te labelen valt. Hoe het ook zij, áls er al eens een snippertje nieuws over manipulatie van de goudmarkt waar te lezen viel, was dat meestentijds een (amper onderbouwd) artikel waarbij de manipulatie niet serieus werd genomen. Nota bene de Financial Times, dé krant van de financieel beter gesitueerden, zette eerder deze week zo zijn vraagtekens bij de gang van zaken met betrekking tot de repatriëring van Duits goud uit onder andere de VS. Ook de FT vroeg zich af waarom dat allemaal zo lang moest duren: we praten over circa 700 ton, terug te halen uit (vooral) de VS en Frankrijk. Het tijdspad? De afronding vindt plaats in 2020. De FT, en velen met die krant, vragen zich vertwijfeld af waarom een logistieke operatie van maximaal enkele weken tot allicht enkele maanden, meer dan zes jaar in beslag moet nemen. Een volkomen terechte vraag, waarop tot op heden geen sluitend antwoord is gekomen. Laten w niet direct van het ergste uitgaan, en veronderstellen dat al dat Duitse goud niet (per ongeluk?) richting Azië is verscheept, maar daadwerkelijk in de kluizen aanwezig is. Met dat als gegeven, zeker zijn wij daar nu ook weer niet van, moet het probleem dus elders worden gezorgd. Meest voor de hand liggend: de eigendomsverhoudingen. Wat nu als dat goud daadwerkelijk ligt waar het geacht wordt te liggen, maar van eigenaar is veranderd (lease bijvoorbeeld). Hoe vertel ik dat de rechtmatige eigenaar (de Duitsers in dit geval)? Wellicht niét, maar dan wordt het een kwestie van tijd rekken: zes jaar bijvoorbeeld… Het is nog afwachten of de waarheid boven tafel komt, en wat dit vervolgens met de goudprijs zal doen. Wij wachten gespannen af. Wil u meer weten over het stallen van een deel van uw vermogen in goud en goudmijnaandelen, download dan hier onze GRATIS GOUDGIDS
