De beurzen maakten een flink draai in de afgelopen weken, waarbij de meeste sectoren de dieperik indoken. Ook goudmijnaandelen werden massaal in de verkoop gezet, terwijl de goudprijs hoge toppen blijft scheren. De verhouding loopt mank, wat unieke kansen biedt. Hoorde u ook die ‘knak’ afgelopen week? Dat was het geluid van de belangrijkste aandelenindices die finaal door hun steunniveaus zakten. Op alle continenten hebben de beurzen hun neerwaartse versnelling ingezet. De meeste graadmeters naderen in snel tempo hun langetermijn gemiddeldes (200 dagen). Beleggers smaakten de jongste toespraak van Fed-voorzitter niet. Bernanke maakte geen allusie op een volgende ronde van Quantitative Easing, het levenselixir van de economische groei en de beursklim in de afgelopen jaren. Nu de problemen wereldwijd opnieuw lijken toe te nemen, stijgt de vrees voor een forse marktcorrectie. Dit betekent in praktijk zoveel als ‘verkopen’. Eens de handelaren de verkoopknoppen indrukken, wordt er geen rekening meer gehouden met de fundamentals. Alles wordt dan gewoonweg buiten gekieperd! Dit zagen we opnieuw tijdens de jongste verkoopgolf. De meeste sectoren werden gedumpt, waarbij vooral de winstgevende segmenten van de voorbije maanden, zoals bank- of technologieaandelen, kop van jut waren. Maar ook minder evidente deelsectoren werden in de verkoop gezet, waaronder zelfs de goudmijnaandelen. Terwijl de goudprijs in afgelopen weken stabiel bleef boven 1500 USD/ounce, vielen diverse ‘goudindices’, zoals de XAU of de HUI, met meer dan tien procent terug. De daling zorgde ervoor dat goudmijnaandelen vandaag op hetzelfde niveau noteren als bij de start van 2008. En toen handelde de prijs van goud rond 900 USD/ounce! Dus de ondermaatse prestatie van goudmijnaandelen versus goud is geen recent fenomeen, maar houdt al enkele jaren aan. De verhouding loopt behoorlijk mank zoals te zien op onderstaande grafiek. Waarom laten beleggers goudmijnen links liggen? Immers, op fundamenteel vlak hebben de goudbedrijven de wind stevig in de zeilen: de cashflows lopen fors op en de winsten exploderen kwartaal na kwartaal. Dat hoeft in eerste opzicht niet meteen te verbazen met een goudprijs die meer dan 50% steeg over de betreffende periode. We hebben tevens de evolutie van de inputkosten onderzocht, maar ook hier merken we tot op heden geen zorgwekkende ontwikkelingen. Meer nog, de olieprijs koerste destijds richting 150 USD/vat, terwijl het ‘zwarte goud’ vandaag 33 procent minder kost. Ook externe factoren, zoals zware rampen en ongevallen, mislukte overnames of fraude, deden zich niet voor in de sector. Diverse goudmijnbedrijven trokken recent nog hun dividend op om de appetijt onder beleggers aan te wakkeren. Maar het bracht tot dus ver weinig soelaas. We vrezen dat de markt nog altijd een negatieve houding heeft ten opzichte van de sector. Het sentiment blijft terughoudend sinds de crash van 2008. Dat vertaalt zich in nieuwe dieptepunten voor waarderingen binnen het segment. Zo noteren marktleiders Newmont Mining en Barrick Gold aan verwachte koers-winstverhoudingen van respectievelijk 11x en amper 9x! De mismatch tussen goud en goudmijnaandelen kan maar twee potentiële uitkomsten opleveren: of de prijs van goud staat aan de vooravond van een forse correctie, of goudmijnaandelen staan in de startblokken voor koersexplosie. Gezien de voedingsbodem voor de goudprijs – een negatieve reële rente in combinatie met aanhoudende financiële stress in het systeem – nog altijd aanwezig is, en zelfs nog met de dag toeneemt, verwachten we het nodige vuurwerk voor goudmijnaandelen in de tweede helft van 2011. >>> Het Goud & Zilver Rapport