In het verleden hielden de goudmijnen graag het zekere voor het onzekere. Ze dekte hun productie in om op die manier beschermd te zijn tegen fluctuaties in de goudprijs. Door de productie voor een bepaalde prijs te verkopen waren ze zeker van hun inkomsten wat niet onbelangrijk was tegen de achtergrond van toekomstige investeringen. Het hedgen keerde zich natuurlijk tegen de mijnen zodra de goudprijs begon te stijgen. Ze hadden hun goud aan een lagere prijs verkocht en moesten vervolgens toezien hoe de winsten door hun vingers glipten. De managers van de mijnbedrijven hadden dat echter graag over voor de veiligheid die ze hadden ingebouwd. Het systeem van het hedgen was compleet naar de achtergrond gedrongen toen de goudprijs begon te stijgen. Geleidelijk aan werd het hedgen afgebouwd en de mijnen konden opnieuw volop profiteren van de stijging van de goudprijs. Tot de grote correctie bij het goud kwam. En zich vrij fors doorzette.

Goudmijnen zijn bereid om te hedgen

Veel mijnbouwbedrijven gingen zich opnieuw bezinnen over de toekomst en dekten veiligheidshalve een deel van de productie weer in. Thomson Reuters’ GFMS precious metals and mining research manager William Tankard signaleerde onlangs dat steeds meer bedrijven zich opnieuw zijn beginnen in te dekken. Ze hebben een tijdje de kat uit de boom gekeken waarbij ze echter alleen maar konden vast stellen dat de goudprijs zich nauwelijks herstelde. Dus werd opnieuw naar het vertrouwde wapen uit het verleden gegrepen. Voor het eerst in 3 jaar is er weer sprake van een net-hedging status. De grootste Russische goudproducent Polyus Gold gaf het voorbeeld en dekte zich als eerste in tegen een verdere daling van de goudprijs via contracten met een looptijd van 2 jaar. Blijkbaar zijn de managers van Poluys bereid om het risico van een plots aantrekkende goudprijs te dragen. Ontdek de kansen voor het goud – Download de GOUDGIDS