Er wordt momenteel openlijk gesproken over een Griekse exit uit de Eurozone. Bij een uitstap van Griekenland uit de euro, hoeven we niet ver te gaan kijken wat de Grieken te wachten staat. We zagen een vergelijkbare crisis in Argentinië rond de eeuwwisseling. Het land ging in faling op z’n schulden en moest z’n munt fors devauleren ten opzichte van de dollar. Het gevolg was een gruwelijke hyperinflatie in Argentinië! De situatie in Griekenland vandaag, en Argentinië 10 jaar geleden, lopen opmerkelijk gelijk, getuige Wikipedia:

Krimpcijfer De in 1999 nieuw gekozen president Fernando de la Rúa kreeg in zijn eerste jaar te maken met een economisch krimpcijfer van vier procent, maar greep niet in. Hij vervolgde de economische politiek van zijn voorgangers. Een mogelijke oplossing, devaluatie van de peso, werd gezien als politieke zelfmoord en een recept voor economische instabiliteit. Kapitaalvlucht van bank Veel Argentijnen begonnen in 2001 hun geld van de bank af te halen en het om te wisselen in dollars. De overheid greep in door alle banktegoeden voor twaalf maanden te bevriezen. Het was slechts mogelijk om kleine bedragen op te nemen. Deze beperking op het opnemen van banktegoeden werd in de volksmond ook wel ‘Corralito’ genoemd. Spaarders konden slechts 250 peso’s (=250 dollar) per week opnemen. Demonstraties Hierdoor werd de Argentijnse bevolking wakker geschud en ging de straat op in de hoofdstad Buenos Aires en andere grote steden. Een nieuwe vorm van protest werd geïntroduceerd. Door het slaan op potten en pannen werd zo veel mogelijk lawaai gemaakt. In het begin waren de demonstraties nog vreedzaam, maar al snel werd begonnen met het beschadigen en vernietigen van de gebouwen en bezittingen van buitenlandse bedrijven, met name de grote Amerikaanse en Europese investeerders. Zo werden er bijvoorbeeld reclameborden van Coca Cola omlaag getrokken. Politieke wisselingen Bij een demonstratie eind 2001 was er een botsing tussen demonstranten en de politie waarbij enkele doden vielen. President Fernando de la Rua kondigde de staat van beleg af, maar dit verergerde alleen maar de situatie. Hij moest met een helikopter vluchten omdat demonstranten het op hem hadden gemunt. Naar aanleiding van de rellen was De la Rúa gedwongen af te treden. Het hoofd van de Senaat Ramon Puerta was de volgende in lijn om president te worden. Hij werd dus benoemd, maar was slechts twee dagen in functie. Daarna werd hij opgevolgd door Eduardo Camaño, hoofd van het Argentijnse Hogerhuis. Hij bleef echter ook maar een week in functie omdat het Congres (een verzameling van het Hogerhuis en het Lagerhuis plus de gouverneurs van de provincies) besloot Adolfo Rodríguez Saá te benoemen. Introducties Argentino Het economische team van Saá kwam met het voorstel van een derde munt naast de peso en de dollar. Deze munt heette de Argentino en was niet inwisselbaar voor andere valuta. Deze munt zou alleen als cash-geld circuleren. De hoop was dat daardoor het vertrouwen in de munt zou toenemen. Critici noemden het een ‘gecontroleerde deflatie’. Er was echter te weinig vertrouwen in zijn plannen en daarom trad ook Saá na een paar dagen al af. In elf dagen tijd had Argentinië drie presidenten gehad. Loskoppeling peso van dollar Nu koos de wetgevende macht voor Eduardo Duhalde, een zittend senator, als nieuwe president. Na een fel debat koppelde Duhalde de peso in januari 2002 los van de dollar. In de eerste dagen na de devaluatie verloor de peso fors aan waarde. Dit zorgde vervolgens weer voor een forse inflatie in Argentinië zelf. Deze liep op tot tachtig procent. Dit leidde ook weer tot een toegenomen werkloosheid. Ook zorgde het voor forse verlaging van de levensstandaard van de gemiddelde Argentijn, omdat de lonen niet mee stegen met de inflatie. Gevolgen bedrijfsleven De maatregelen hadden forse gevolgen voor veel bedrijven. De luchtvaartmaatschappij de Aerolíneas Argentinas kon enkele dagen geen internationale vluchten meer doen, en ging bijna failliet. Ook veel particulieren zagen de waarde van hun geld fors afnemen. Dit kwam omdat geld dat op rekeningen – die ook al een jaar bevroren waren – stond geboekt als dollars, werd omgezet naar peso. Daardoor werd het geld minder dan de helft waard van wat het voorheen was. Daklozen Tussen de dertig- en veertigduizend Argentijnen kwamen letterlijk op straat te leven. De werkloosheid was op haar hoogtepunt bijna 25 procent. Gevolgen voor landbouw en toerisme Ook verschillende landbouwproducten werden geweigerd op de internationale markt vanwege de slechte kwaliteit. Het toerisme nam wel in omvang toe, omdat Argentinië door de lage prijzen een aantrekkelijk land was om op vakantie te gaan.

Gelukkig is er ook licht aan het einde van deze donkere tunnel voor de Grieken. Vanaf 2003 stabiliseerde de Argentijnse economie, om in de jaren daarna  onderdeel uit te maken van de opkomende Groeimarkten in de wereld. De historie herhaalt zich nooit, maar ze rijmt wel steeds!