Enkele jaren geleden had iedereen de mond vol van hyperinflatie. Het leek inderdaad de logica zelf. De Amerikaanse centrale bank had op grote schaal vers geld gedrukt en dat kon en zou niet anders dan tot inflatie van de ergste soort leiden. Maar wat de meerderheid verwacht gebeurt meestal niet. Er viel van inflatie inderdaad tot dus ver geen spoor te merken, laat staan van hyperinflatie. Maar hierbij meteen al de opmerking dat er verschillende soorten inflatie bestaan. De meest logische vorm is inflatie voortkomende uit de combinatie van hogere lonen en hogere prijzen. In het geval van hogere prijzen zal de index van de consumer prices stijgen. De consument voelt volgens de officiële cijfers niets van deze inflatie hoewel heel wat Amerikanen toch steen en been klagen over de prijsstijgingen bij een aantal levensnoodzakelijke goederen.

Loert hyperinflatie om de hoek?

Over een andere vorm van inflatie horen we echter veel minder. Dat is namelijk de inflatie die de prijzen van de verschillende asset klassen doet exploderen en het is precies deze vorm van inflatie die in het afgelopen decennium van zich heeft doen spreken. Want in 2000 was er al het uiteen spatten van de bubble bij de technologie aandelen. Een gelijkaardige vorm van inflatie kregen we in 2007 op de vastgoedmarkt. Deze vormen van inflatie zijn in feite zeer gevaarlijk  want ze kunnen leiden tot hyperinflatie. Hyperinflatie kan in een mum van tijd het broos evenwicht op de markten komen verstoren. De FED beweert weliswaar over de wapens te beschikken om de strijd tegen hyperinflatie aan te binden maar het probleem is dat ze deze nog nooit in omstandigheden vergelijkbaar als de huidige moeten gebruiken. Hogere rentevoeten kunnen leiden tot de depressie die de centrale bank enkele jaren geleden met veel inspanningen heeft kunnen vermijden. In een dergelijk scenario zal de dollar onvermijdelijk onderuit gaan, terwijl het goudprijs zijn comeback zal maken.  Hyperinflatie bedreigt ons spaargeld, of niet soms?