De grootste uitdaging voor de komende jaren in de Eurozone wordt het oplossen van de jeugdwerkloosheid. Maar liefst 1 op de 4 jongeren heeft geen betaalde baan. Het gaat, eindelijk, weer wat beter in de Eurozone. Het vertrouwen bij bedrijven en consumenten neemt toe. Maar daarmee zijn we er uiteraard nog (lang) niet. Eén van de grootste uitdagingen voor de komende jaren: de jeugdwerkloosheid. Die is, we kunnen het niet anders stellen, volledig uit de klauwen gelopen. Schrik niet: de jeugdwerkloosheid in de Eurozone ligt inmiddels boven de 24 procent. Dan wil dus zeggen dat één op de vier jongeren geen (betaalde) baan heeft.

Verloren generatie

Als we niet oppassen, creëren we met zijn allen opnieuw een verloren generatie. Jongeren die uit de schoolbanken direct in de kaartenbakken van de werkloosheidsbureaus verdwijnen, en daar ook niet of nauwelijks meer uitkomen. Wie eenmaal, geschoold of niet, langere tijd thuis zit, valt al snel buiten de boot. Trekt de economie aan, dan geven werkgevers sterk de voorkeur aan jongeren die op dat moment net uit de schoolbanken komen boven de bankzitters. Jonge mensen hebben uiteraard net als ieder ander recht om hun leven zinvol in te vullen. En ook recht op een deel van de welvaart. Een betaalde baan is dan een eerste vereiste. Tot nu toe tonen de pechvogels voor wie geen baan klaar ligt een bewonderenswaardig geduld. Maar hoe lang nog? We zeggen het nog maar een keer: 1 op de 4 jongeren heeft géén betaalde baan. Dat is niets meer of minder dan een tikkende tijdbom. Een tijdbom ook die op enig moment wel afgaat als we nú niet ingrijpen. En met we doelen we uiteraard vooral op de politiek. Die zal heel rap actie moeten ondernemen, een gunstiger (belasting) klimaat moeten scheppen voor bedrijven, eventueel met incentives moeten komen om het bedrijfsleven te stimuleren jongeren aan een baan te helpen en vooral niet met allerlei vage banenplannen op de proppen moeten komen. Dat laatste werk toch niet, eerder zelfs contraproductief, zo heeft de praktijk allang uitgewezen. De jeugdwerkloosheid in de Eurozone hoort tot absolute topprioriteit te worden verkozen en wel nú. Als dit nog enkele jaren doorsuddert, is er opnieuw een verloren generatie gecreëerd die zich massaal zal afkeren van de maatschappij, met ernstige gevolgen als uitkomst. Volg ons op TWITTER als u direct van het laatste nieuws op de hoogte wilt zijn