In de 2de helft van het 1ste decennium van de 21ste eeuw gingen de Amerikaanse vastgoedmarkt volledig door de bol. De banken waren, gedreven door een onblusbare drang naar steeds grotere winsten, aan jan en alleman leningen gaan toestaan. Uitgangspunt was dat de huizenprijzen alleen maar konden stijgen. Dat was dus niet het geval en de subprimes-leningen zadelden de markten met de grootste crisis op sinds WOII. De kater van deze crisis is enkele jaren later nog altijd niet verteerd. Dat zal trouwens niet zo snel gebeurd, het kan nog jaren duren alvorens de excessen van voor 2008 zijn weggewerkt. Lesje geleerd, geduld is een mooie deugd Bovendien heeft een mentaliteitsverandering plaatsgevonden, de jongere generaties willen kost wat kost vermijden dezelfde fouten als hun voorgangers te maken. “Wij willen geen huis, geen auto en zeker geen schulden”, zo klinkt het bij de jonge Amerikanen. Deze uitspraak moet natuurlijk gerelativeerd worden. Ze willen wel een huis en een auto, maar de plannen daarvoor worden op de lange baan geschoven. De jonge Amerikanen hebben opnieuw leren sparen, een zaak die alleen maar kan worden toegejuicht. >>> Profiteer nu van de GOUDRALLY: KLIK HIER