Amerikaanse aandelen zitten al 5 jaar in een stierenmarkt, aandelen uit de groeilanden hebben het de laatste 5 jaar moeilijk. Het lijkt eerder een hobbelige weg dan een mooie autosnelweg. Als je nu moest kiezen, zou je dan voor de hobbelige weg kiezen of voor de autosnelweg? De meeste beleggers zullen zonder verpinken de autosnelweg nemen, maar waarom niet eens over een hobbelige weg rijden? Het zou wel eens een verrassende binnenweg kunnen zijn naar een mooi rendement. Groeilanden hebben zo hun problemen. Opgroeien gaat niet zonder slag of stoot. De snelle, sterke groei zorgt van tijd tot tijd en hier en daar voor de nodige groeipijnen. We zagen de groeivertraging in China, de problemen bij de ‘Fagile Five’ en de dalende wisselkoersen. Maar op de lange termijn zullen de groeilanden deze groeipijnen ontgroeien.

Groeilanden bieden kansen

Het is sinds de Russische crisis en de Aziatische besmetting in 1997 – 1998 dat de aandelen uit de groeilanden zo sterk achterbleven op de Amerikaanse aandelen, zoals de laatste 3 jaar het geval was. Een portefeuille van Amerikaanse aandelen 3 jaar geleden staat 60% hoger dan een portefeuille aandelen uit de groeilanden.

Er zijn twee drijvende krachten op een aandelenbeurs: de winsten en het aantal keer dat beleggers voor deze winst willen betalen. De winsten van de Amerikaanse aandelen staan 50% boven het langdurig gemiddelde terwijl de winsten van aandelen uit de groeilanden 10% onder het langdurig gemiddelde staan. Het zou dus niet onlogisch zijn als de winsten in de groeilanden de komende jaren sneller zullen groeien dan in de Verenigde Staten. En de aandelen uit de groeilanden hebben een lagere waardering dan de aandelen uit de Verenigde Staten. De CAPE staat in de VS op 25, wat historisch aan de hoge kant is. De CAPE van de groeilanden noteert bijna aan de helft, namelijk op 14. Voorkom fouten op de beurs door middel van onze tips – Download de BEURSBIJBEL