De Amerikaanse centrale bank heeft tijdens de grote crisis van 2007-2008 krachtdadig gehandeld. Via het TARP programma werden niet alleen de banken overeind gehouden maar tevens werd er onmiddellijk geopteerd voor het stimuleren van de economie via een politiek van quantative easing. De Europese centrale bank pakte de zaken heel anders aan. Daar werd eveneens geopteerd voor de redding van de banken, een andere mogelijkheid was er natuurlijk niet, maar anderzijds werd er vooral de nadruk opgelegd op het terug dringen van tekorten via ingrijpende besparingsmaatregelen. Op het 1ste gezicht lijkt de Fed de grote winnaar wanneer we de gevolgen van beide vormen van monetaire politiek bekijken. De Amerikanen hebben hun economie weer vlot gekregen tenminste toch op het 1ste gezicht. Want het uur van de waarheid moet voor de Fed nog altijd aanbreken. Het is dus nog te vroeg om al een definitieve bilan op te maken.
De Fed moet zich gaan bewijzen
Want de Amerikaanse economie moet nog altijd aantonen in staat te zijn om het hoofd boven water te houden wanneer ze de steun van de Fed moet missen. Alles draait om de vraag of de centrale bank de economie voldoende ontsnappingssnelheid heeft kunnen geven om op eigen houtje verder te groeien. Een 2de heikel punt is de grote hoeveelheid dollars, het gaat inderdaad om enorme bedragen, die de centrale bank van de geldpersen heeft laten rollen. Dat geld, dat zonder meer uit de lucht werd geplukt, dreigt de waarde van de dollar te ondermijnen waardoor deze in waarde kan dalen. De markten zullen het moeilijk krijgen wanneer het vertrouwen in de Fed verdwijnt. De combinatie van een terugval in de economie en een instorting van de koers van de dollar zou eensklaps de situatie doen veranderen in het voordeel van de ECB. De komende maanden kunnen daaromtrent erg belangrijk worden. Bescherm altijd een deel van uw vermogen – Download de GOUDGIDS