Een aantal gebeurtenissen, waaronder de correctie op de markten, hebben er voor gezorgd dat het vaudeville dat zich Maurice Taylor en de Franse regering afspeelde enigszins op de achtergrond is geraakt. Inmiddels zijn we al aan ronde 3 van deze saga toe. In de eerste ronde bedankte Taylor, ceo van bandenfabrikant Titan, feestelijk voor de eer om met sluiting bedreigde fabriek van branchegenoot Goodyear Tire & Rubber over te nemen. Hij liet weten alleen in een serieuze overname geïnteresseerd te zijn, niet in een land waar nauwelijks werd gewerkt. Minstens 6 uren werken om voor 7 uren te worden betaald Kort gezegd kwam het er op neer dat de Franse arbeiders maar 3 uur per dag zouden werken en dat vond Taylor dan toch weer iets te weinig om hun dure lonen uit te betalen. Zijn antwoord aan Parijs was dan ook: ‘geef mijn portie maar aan fikkie’. De Fransen antwoordden met een heuse scheldpartij aan het adres van Taylor. In een brief aan minister Arnaud Montebourg beet die echter opnieuw van zich af. Minstens 6 uren werken om voor 7 uren te worden betaald, zo luidde zijn eis. Aangezien de Franse arbeiders geen 6 uur per dag presteren, was hij gedwongen om van een investering af te zien. Fransen weten niets af van de bedrijfswereld, zo luidde zijn conclusie.