Mariano Rajoy bevestigde het vanmorgen nog eens: toegang tot de markten blijft de absolute prioriteit van zijn land. Spanje moet nog altijd bijna 7 % rente betalen op zijn langerlopende obligaties (de toonaangevende 10-jarige) en dat is een onhoudbare situatie. Rajoy zal op de meeting maatregelen voorstellen die de markten helpen stabiliseren. Zijn doelstelling is om met de beschikbare middelen de Spaanse rente omlaag te duwen. De Spaanse premier wil met andere woorden dat de ecb weer obligaties gaat inkopen. Of die daar oren naar gaat hebben is echter een ander paar mouwen. Ook de Italianen houden het handje open Spanje staat echter niet alleen. Ook Italië klopt aan de deur van de ecb. Aan 6,2 % krijgt Rome ook een stevige rekening gepresenteerd om de werking van het land te financieren. Die situatie mag niet te lang meer duren of ook de Italianen moeten om hulp komen vragen. Italië staat dus in hetzelfde vragende kamp als Spanje, met Duitsland als onvermijdelijke tegenstander. Hoe dichter bij de start van de meeting, hoe koppiger Angela Merkel zich opstelt. Ze wil van geen wijken weten. Wanneer ze bij die houding blijft wordt de top een flop. We durven niet te voorspellen wat er daarna gaat gebeuren. Investeerders gooien handdoek niet in de ring Met wat we nu weten is er dus weinig reden tot optimisme. We zien echter dat zowel de West-Europese beurzen als de beurs van Wall Street er vandaag de stemming inhielden. We durven er dus een gokje op te wagen dat achter de schermen toch aan ‘iets’ wordt gewerkt. Of dat ‘iets’ gaat volstaan om de investeerders tevreden te stemmen moet nog worden afgewacht. Merkel heeft vanmiddag nog verklaard dat er geen tovermiddelen bestaan om de crisis op te lossen. De uitwerking van elke aanvaardbare oplossing zal tijd vergen. De komende uren beloven bijzonder spannend te worden.