Na de crisis in 2008 wist de grondstoffensector snel te herstellen. China pompte veel geld in de economie. Na een aantal mooie jaren waren grondstofbeleggers de pijn alweer bijna vergeten. Maar in 2011 zette een nieuwe daling van de grondstoffenprijzen in. Het economische herstel was toch niet zo sterk als gehoopt. De Chinese reus bleek op een gegeven moment toch minder honger te kunnen krijgen. Terwijl de beursindices rustig verder klommen, al dan niet geholpen door het beleid van centrale banken, kwamen mijnbouwbedrijven in een verdomhoekje. We lichten vandaag twee ervan uit die geen misverstand laten bestaan over hoe de vlag er in de sector bij hangt. https://www.youtube.com/watch?v=m49eRxQ0Gyw
Mijnbouwgiganten: Cliffs Natural Resources & Peabody Energy
De geschiedenis van Cliffs Natural Resources gaat terug tot 1847. Het bedrijf is een van de grootste ijzerertsmijners in Noord-Amerika. Cliffs opereert vijf mijnen in de VS en één in West-Australië. Twee ijzerertsmijnen in Canada heeft het bedrijf al noodgedwongen gesloten. Ooit noteerde Cliffs rond $ 100 per aandeel. De marktkapitalisatie ligt op de huidige koers van $ 3,40 op $ 521 miljoen. Het bedrijf gaat gebukt onder een schuldenlast van bijna $ 3 miljard. Dan Peabody Energy, met ticker BTU. Dat staat voor British Thermal Unit, een eenheid van energie. Peabody is dan ook, buiten de Chinese staatsbedrijven, de grootste kolenproducent ter wereld. Met een daling van bijna 98% sinds 2011 kregen beleggers hier nog meer voor hun kiezen dan bij Cliffs. Peabody heeft maar liefst $ 6,4 miljard aan openstaande schulden. Hier staat een marktkapitalisatie van nog slechts $ 450 miljoen op een koers van $ 1,62 tegenover. Het aandeel is inmiddels dus meer een call-optie geworden. Is het nu met deze lage koersen tijd om selectief in grondstoffenaandelen te stappen? Contraire grote beleggers als David Einhorn denken van wel. Het grondstoffenteam van Slimbeleggen haalt graag voor u de krenten uit de pap.
