Het verhaal is inmiddels maar al te goed bekend: de centrale bankiers hebben een enorme bubble geblazen door de wereld met goedkoop geld te overspoelen. De bedoelingen waren vanzelfsprekend goed, alles was er op gericht om de economie uit het dal te sleuren waar deze door de grote crisis van 2008-2009 was in gedoken. Op dat moment waren er weinig keuzes te maken. De Amerikanen kozen voor het op grote schaal drukken van dollars die in het systeem gepompt werden. De Europeanen keken de andere kant op en gingen resoluut voor besparingen. We zijn nu enkele jaren later en het moment zou daar moeten zijn om vast te stellen wie de juiste keuzes heeft gemaakt. Helaas is dat nog steeds onmogelijk want de gevolgen van de gemaakte keuzes zullen nog jarenlang voelbaar zijn. Bovendien is het alles behalve zeker dat in de gegeven omstandigheden een goede keuze gemaakt kon worden. In feite moesten de centrale bankiers kiezen tussen de pest en de cholera.

Zitten we in een bubble?

Dat besparingen niet het wondermiddel was is inmiddels in Europa duidelijk geworden. De Zuid-Europese landen kreunen uit een kanjer van een crisis die zich onder andere weerspiegelt in een werkloosheid die vooral bij de jongeren elke verbeelding tart. Het kan tientallen jaren duren alvorens deze landen weer boven water zijn. We praten dan natuurlijk voor Griekenland, Portugal, Ierland, Spanje, Italië, etc. Bovendien heeft het leed zich naar het noorden van Europa verplaatst, de problemen kunnen nu daar beginnen. De Duitse economie verliest zienderogen aan kracht en dat is een veeg teken. Er lijkt meer onheil op komst. Maar de Amerikanen hebben evenveel of nog meer onheil aangericht door met de rem opgetrokken geld in het financieel systeem te pompen. De moeder van alle bubbles is al lang onder ons en daar zal de Fed waarschijnlijk vroeg of laat een hoge prijs voor betalen. Met alle gevolgen van dien, ook al werd eerder deze week beslist om quantative easing af te bouwen. Maakt u veel fouten op de beurs? – Download de BEURSBIJBEL