Zijn de obligatiemarkten bubbles of geen bubbles? Volgens de een is dat inderdaad het geval, volgens de optimisten is van een bubble in de verste verte geen sprake. Maar anderzijds is het een onmiskenbaar feit dat op de obligatiemarkten vreemde zaken gebeuren. De capriolen bij de Treasuries spreken in dat verband boekdelen. Ook de Europese obligatiemarkten blinken uit in doorzichtigheid. Waarom zijn de perifere obligatiekoersen zo sterk gestegen zonder dat daar fundamentele redenen voor beschikbaar zijn? Carry trades lijken een aanvaardbare piste maar ook in dat geval kan er van een vorm van bubble gesproken worden. Er is blijkbaar iets aan de hand over de obligatiemarkten, ze worden ‘gerigged’ dat het een lieve lust is. Zoals trouwens alle markten momenteel. Koppen in de Amerikaanse pers als “How Not To Get Soaked When the Bond Bubble Bursts” en “Bond vigilantes routed as bubble forming” laten aan duidelijkheid niets te wensen over. Vaak wordt verwezen naar de gekke capriolen in de Treasury bonds die bij wijze van spreken voortdurend haasje over springen met het niveau van 2.5 procent.

Rare gebeurtenissen op de obligatiemarkten

Nobelprijs winnaar Robert Shiller van Yale University geeft toe dat er signalen zijn die inderdaad wijzen op een bubble maar nog sterkere signalen die dat ontkennen. Pro bubble pleit het gegeven dat de koers van de benchmark 10-year Treasury dit jaar al met 10 procent is gestegen. Dat is zonder meer veel, laat daar geen twijfels over bestaan. Maar Shiller voegt daar in één adem aan toe dat er van euforie op de markt geen sprake is. Er is op geen enkel moment euforie geweest over de hausse bij de benchmark 10-year Treasury en die euforie is nochtans noodzakelijk om van een bubble te mogen spreken. Nee, de obligatiemarkten zijn geen bubbles zo luidt de conclusie van Shiller. Er is echter 1 feit waar nog rekening mee moet gehouden worden. De meeste bubbles herken je als zodanig pas achteraf. Onnodige fouten kunt u voorkomen – Download de gratis BEURSBIJBEL