Vorige week kwamen duizenden mensen uit de olie-industrie in Londen bijeen tijdens de jaarlijkse International Petroleum Week. Met de moed der wanhoop zochten ze naar lichtpuntjes in de duisternis van de oliemarkt. Tevergeefs. In plaats van optimistische geluiden kreeg men een kakafonie van stemmen te verwerken, met één en dezelfde boodschap:
Er is weinig reden tot optimisme. De wereld zwemt in olie. En de markt is compleet negatief.
Zo was daar Ian Taylor, topman van de Vitol Group, ’s wereld grootste onafhankelijke oliehandelaar. Hij vertelde de aanwezigen dat producenten zich gereed maken voor een zwaar jaar. De prijzen zouden weleens een decennium lang laag kunnen blijven, vanwege de groeivertraging in China en de potentie van de Amerikaanse schalie-industrie om iedere rally de kop in te drukken met extra aanbod.
Zelfs raffinage-bedrijven, die nog altijd betere winsten boeken dan verwacht, houden rekening met een sombere vooruitzichten: “De olie-industrie staat aan de vooravond van een crisis,” zo zei Patrick Pouyanne, topman van Total SA, het grootste olie-raffinagebedrijf in Europa. Ook BP topman Bob Dudley omschreef zichzelf als “erg bearish” en zei gekscherend dat mensen binnenkort hun zwembaden zullen vullen met olie. En als klap op de vuurpijl was daar Goldman Sachs analist Jeff Currie, die de aanwezigen vertelde dat hij serieus rekening houdt met een olieprijs onder de 20 dollar per vat.
Productiebeperking? Wie dan?
Iedere keer als er een nieuwsbericht verschijnt over een mogelijke productiebeperking, veren de olieprijzen even op. Zo was daar in januari het bericht dat de OPEC samen met Rusland in gesprek is om de productie te beperken. Maar de topman van Rusland’s grootste olieconcern klonk sceptisch over zo’n gezamenlijke maatregel: “Vertel me maar wie de productie moet gaan verlagen?” zo vroeg Igor Sechin zich af. “Zal Saoedi-Arabië de productie minderen? Of Iran? Zal Mexico zijn productie beperken? Of Brazilië? Vertel me maar wie als eerste de pompen stillegt.”
Het dilemma voor de oliemarkt werd vervolgens in een paar zinnen uiteengezet door Sechin: “Er is momenteel een overschot van 1,7 miljoen vaten per dag, dus het verminderen van de productie met 1 miljoen vaten zou in theorie de prijzen gezonder maken. Maar eerst en vooral blijft Rusland voornemens om zijn huidige marktaandeel te verdedigen tegen concurrenten.”