In Europa is nog altijd niets opgelost, met haar LTRO programma is de Europese Centrale Bank er allesbehalve in geslaagd om de problemen op langere termijn op te lossen wat betreft de solvabiliteit of de financiering van de banken op te lossen. Het Europees bankenlandschap blijft een puinhoop. De afgelopen weken hebben verschillende economen het woord ‘Ponzischema’ in de mond genomen. Zwakke banken proberen zwakke landen te ondersteunen, die op hun beurt dan weer proberen om die zwakke banken recht te houden. Eigenlijk hebben we hier een typisch voorbeeld van de lamme die de blinde poogt verder te helpen. Twee probleemgevallen proberen elkaar verder te helpen in een schema dat door de Europese Centrale Bank wordt gesponsord. Uiteindelijk is iedereen momenteel afhankelijkheid van de gulheid van de centrale banken, maar die gulheid kent uiteindelijk zijn grenzen. Spaanse problemen gaan alleen maar erger worden De moeilijkheden die de Spaanse premier Mariano Rajoy en de Italiaanse premier Mario Monti ondervinden om de arbeidsmarkten te hervormen, geven aan hoe moeilijk het is om structurele hervormingen door te voeren. Ook de besparingsmaatregelen stuiten op heel wat weerstand. Uiteindelijk dreigt het bovengeschetste Ponzischema Europa fataal te worden. De Spaanse banken raken steeds dieper in de knoei, de Spaanse problemen gaan alleen maar erger worden. Er valt nog een lange weg af te leggen alvorens de Spaanse vastgoedcrisis opgelost zal zijn.