Iedereen beseft inmiddels dat Europa behoefte heeft aan een politieke unie wanneer het de monetaire unie overeind wil houden. Die politieke unie houdt ook in dat de economieën van de deelnemende landen beter op elkaar afgesteld worden dan nu het geval is. Economen waarschuwen al jarenlang dat de economische cycli van de verschillende lidstaten te veel verschillen, zodat er een soort stabiliseringsmechanisme moeten ingebouwd worden. Inflatie en werkloosheid schommelen sterk, terwijl de Europeanen op het vlak van de arbeidsmarkt weinig mobiliteit aan de dag leggen. Kostprijs European Stabilization Fund zou tot dusver zijn meegevallen Duitsland vreest dat de invoering van een European Stabilization Fund vooral op kap van de Duitse begroting zal gebeuren. Een korte denkoefening leert dat de uiteindelijke transfer van gelden van Duitsland (en de andere sterke landen) naar de noodlijdende landen uiteindelijk best zou meevallen. Over de periode van 2001 tot 2011, een periode waarin Europa een zware recessie beleefde, zouden de landen die economisch het sterkst stonden maar 0,64% van hun BBP in de vorm van steun moeten toestaan. Vreemd genoeg zou Duitsland in 2009, het jaar dat de recessie het hardst toesloeg, een stimulus van ongeveer 2% van het BBP zou hebben ontvangen. Over die periode zou Spanje en niet Duitsland het land zijn dat relatief gezien de grootste bijdrage aan de transfers gaf.