Spanje zit zwaar in de knoei, maar dat wil het land eigenlijk niet gezegd hebben. Eerste minister M. Rajoy blijft tegen beter weten in herhalen dat Madrid nog altijd in staat is om zijn eigen boontjes te doppen. De woorden van Rajoy klinken weinig overtuigend, waarschijnlijk gelooft hij zelf niet wat hij vertelt. Steeds meer waarnemers breken een lans om het European Stability Mechanism (ESM) direct kapitaal in de banken te laten injecteren, een idee waar Rajoy wel voor te vinden is maar dat op Duitse weerstand stuit. Attractief is dit voorstel misschien niet, maar het alternatief is dat nog veel minder. Er zijn veel minder risico’s verbonden aan laten opvangen van een bankroete bank door het ESM dan om een volledig land te redden. Het lijkt onvermijdelijk dat Spanje zich tot Europa zal moeten wenden voor hulp. Wanneer dat gaat gebeuren blijft een vraagteken. Brengt juni raad? Juni kan een maanden worden waarin alles voor de markten beslist wordt. Eerst is er vrijdag het U.S. Employment report (waar eigenlijk niets spectaculairs van wordt verwacht) en de Chinese PMI-index. Vrijdag weten we waarschijnlijk of de Ieren zich al dan niet achter Europa scharen. Doorslaggevend wordt evenwel de periode van 17-18-19 juni. Eerst zijn er de Griekse verkiezingen, gevolgd door een tweedaagse G-20 top in Los Cabos in Mexico. G-20 zal het – we hoeven er geen geheim van te maken over de Euro-crisis hebben. Op het einde van de maand juni weten we misschien waar we voor de komende maanden aan toe zijn, want op 28-29 juni is er de Europese top. Hoop doet leven Hoop doet leven, maar schenkt ook de investeerders moed. Die voorzagen vandaag toch al een oplossing voor de meeste problemen, de beurzen in Europa en de U.S. gingen vrij vlotjes hogere koersen opzoeken. Maar één probleem blijft als een zwembadeend om de halzen van de investeerders hangen. De koers van Facebook dook enkele minuten geleden onder het niveau van $ 30.