Er is de jongste jaren zelden een boek geweest dat zo’n ophef heeft gemaakt als ‘Capital in the Twenty-First Century’. Het boek is geschreven door de Fransman Thomas Piketty en behandelt wat er allemaal misloopt in de maatschappij. Daarmee richt de auteur zich vooral op de Amerikaanse samenleving. Kort samengevat komt de inhoud van ‘Capital in the Twenty-First Century’ er op neer dat de groeiende kloof tussen arm en rijk het belangrijkste probleem dreigt te worden waarmee we in de komende jaren geconfronteerd zullen worden. De politiek krijgt de waarschuwing om iets te doen, zo niet dan loopt het fout af.

Inkomen van de rijkste Amerikanen blijft groeien

Piketty noemt zichzelf geen socialist maar hij legt toch de vinger op een aantal zere wonden. Het inkomen van de één procent rijkste Amerikanen is tussen 2009 en 2012 – dus de eerste 3 jaar na de Great Recession met een imposante 31.4 procent gestegen. Dat is heel veel in een periode dat de economie pas uit een recessie komt. Maar 99 procent van de Amerikanen, zij die niet bij de superrijken horen, zagen hun inkomsten over dezelfde periode maar met 0.4 procent stijgen. Het mediaan inkomen per Amerikaan bedroeg in 2010 18,700 dollar. Dat is het equivalent van 75,000 dollar voor een familie van vier. Dat is evenveel als in 2000 wanneer er rekening wordt gehouden met de inflatie. Of met andere woorden: de middenklasse en alles wat daaronder ligt is ter plaatse blijven trappelen terwijl de toplaag steeds meer ging verdienen. Die trend is niet gestopt, integendeel zelfs. Het zou kunnen dat hij zelfs nog versnelt. Vooral in de bedrijfswereld zijn de verschillen zorgwekkend. De vergoeding voor de modale CEO van 1 van de 350 grootste bedrijven in de U.S. bedroeg in 2012 273 keer het gemiddelde salaris van een arbeider in datzelfde bedrijf. In 1965 verdiende de CEO maar 14 keer zoveel dan een arbeider. De kloof is dus enorm geworden. Uw portefeuille beschermen is altijd van groot belang– Download de GOUDGIDS