Beleggers die de Aziatische obligatiemarkt negeren, missen een uitgelezen kans. Dat stelt althans Sarah Percy-Dove, fondsbeheerder bij BNY Mellon (Standish). Zij merkt op dat de belangstelling voor Azië groeit, maar nog altijd achterblijft bij de populariteit van Europa en de Verenigde Staten. De fondsbeheerder geeft daarom 6 redenen waarom zij voor de lange termijn het potentieel ziet van Aziatische obligaties.

Het eerste punt dat haar visie naar eigen zeggen onderstreept is de demografische ontwikkeling in de regio die naar verwachting nog wel even aanhoudt. ‘Ondanks deze economische groei blijft de uitgifte van schuldpapier nog achter’, aldus Percy-Dove. Daarnaast merkt ze op dat hoewel Azië valt onder de noemer ‘opkomende markten’, Aziatisch krediet heel wat anders is dan een kleine en zwakke eendagsvlieg. ‘Wanneer bedrijven en overheden schuld in dollar uitgeven, hebben we te maken met spelers van forse betekenis en grootte.’ Ook het yield van Aziatische obligaties ziet er goed uit stelt te fondsmanager. ‘Op de lange termijn levert Asian investment grade zo’n 80 tot 120 basispunten op. Dit is hoger dan in de VS en zeker dan in Europa.’

Staatsschulden Azië

Een ander positief punt is dat staatsschuld en semi-overheidsschuld ongeveer een derde van de markt bepalen. Als je daarbij ook nog bedrijven met de overheid als grootaandeelhouder optelt, dan kom je volgens de fondsmanager uit op bijna 60 procent van de uitgegeven schuld. Dit leidt, zegt ze, tot lagere wanbetaling een een hogere kredietwaardigheid. Wat valutarisico’s betreft wordt er volgens Percy-Dove overdreven in de markt. Wat haar betreft beperken problemen zich hooguit tot high yield in Indonesië en India. Een laatste punt dat de beleggingscase van Aziatische obligaties onderstreept volgens de fondsmanagers is de lage olieprijs. ‘Op Maleisië na zijn alle Aziatische landen netto olie-importeurs en profiteren zij van de recente prijsdaling van olie.’ Zoek je meer spreiding buiten de obligatiemarkt? Klik dan hier