Er is de jongste dagen heel wat te doen geweest over de vrijgave van 60 miljoen vaten olie uit de strategische reserves door het IEA (International Energy Agency). Het agentschap zal in de maand juli iedere dag 2 miljoen vaten olie op de markt loslaten. Het is de derde maal in de geschiedenis van het IEA (opgericht in 1974) dat men dergelijke drastische maatregelen treft. Voorheen werden de strategische reserves aangesproken tijdens de Golf Oorlog in 1991 en toen orkaan Katrina een ongeziene schade aanrichtte in 2005. De officiële reden voor de nieuwe vrijgave luidt dat er toevoerproblemen zijn door de problemen in Libië. Volgens het IEA valt er dagelijks een productie van 1,5 miljoen vaten weg. Daarenboven zijn de overige OPEC landen, met name Saudi Arabië, niet bereid om de productie op te drijven. Het bericht kwam voor vele marktwaarnemers als een donderslag bij heldere hemel. De recente vrijgave van 2 miljoen extra vaten per dag is slechts een fractie van de totale vraag. De dagelijkse globale consumptie bedraagt bijna 83 miljoen vaten! De problemen in Libië kunnen maar moeilijk de ware reden zijn voor de vrijgave van de belangrijke oliereserves. Vele analisten zien in de plotse vrijgave een nieuw soort van stimulering voor de economie, als opvolger van QE2 die eind juni 2011 zal afgelopen. De Fed voorziet (voorlopig) geen nieuwe ronde aan QE. De redenering houdt echter weinig steek. QE2 vertegenwoordigde 600 miljard USD, gespreid over 232 dagen, wat neerkomt op bijna 2,6 miljard USD financiële injectie per dag! De vrijgave van 2 miljoen vaten olie per dag komt neer op slecht 188 miljoen USD per dag. We denken dat er een andere strategie achter de vrijgave zit. Hierbij kijken we ook naar de Fed, maar dan vanuit psychologisch perspectief! Bernanke is volgens ons naarstig opzoek naar een reden om een nieuwe ronde QE te lanceren. En wat werkt er beter dan de dreiging van deflatie?! Met het bericht van de vrijgave ging de olieprijs stevig onderuit. Een fors lagere olieprijs doet de herinneringen aan 2008  – een potentiële deflatoire depressie – opflakkeren. Spijtig genoeg voor Bernanke & Co is het effect een week later al uitgewerkt. De prijs van olie noteert terug op hetzelfde niveau als voor de IEA mededeling. Wie het groter plaatje van de olie opvolgt, weet dat er in de huidige cyclus maar 1 richting is voor de prijs: omhoog! Onderstaande grafiek geeft een idee waar olie in de komende jaren naartoe evolueert. Dus blijf niet bij de pakken zitten… De Fed zal andere wegen moeten bedenken om het ‘deflatiespook’ te lanceren. Met de vele biljoenen nieuwe dollars in het systeem lijkt ons dat een quasi onbegonnen zaak. Maar toch wensen we Ben & co veel succes ermee!