De Italianen hebben massaal ‘njet’ gezegd tegen Europa, de euro, besparingsplannen en Angela Merkel. Toch is het opvallend dat de rebellie in Italië en niet al veel eerder, bvb in Griekenland. De Grieken gingen in juni vorig jaar naar de stembus en kozen wel voor Europa. Waarom zijn de Italiaanse kiezers en niet de Griekse in opstand gekomen?, is een vraag die spontaan oprijst. Op de 1ste plaats was de stembusgang in Griekenland een duidelijk referendum over de Euro-zone. De kiezers hadden als alternatief Alexis Tsipras, die een grexit voorstond. Marionet als premier Daarnaast mogen we het feit niet onderschatten dat Italië meer dan een jaar lang door Mario Monti werd bestuurd, een man die niet democratisch verkozen was en door veel Italianen dan ook als een marionet werd beschouwd. Democratische landen worden niet graag door een marionet bestuurd. De Italianen werden dus kwaad wanneer Monti maar bleef besparen. Tenslotte is er ook het Italiaans verkiezingssysteem, dat het uiten van ongenoegen in de hand werkt. Dat ongenoegen richtte zich op Europa en Monti, 2 outsiders zich volgens de Italianen met hun politiek systeem hadden gemoeid.